1 So kom dei yver til hi sida av sjøen, til Gerasenarbygdi,

2 og med det same han steig utor båten, kom ein mann med ei urein ånd imot honom frå gravholorne.

3 Mannen hadde tilhald i graverne, og ingen kunde lenger få bunde honom, ikkje ein gong med lekkjor;

4 for han hadde ofte vore bunden med fotjarn og lekkjor, men slite lekkjorne og brote sund fotjarni, og ingen var god til å døyva honom.

5 Allstødt både natt og dag var han i graverne og på fjelli og hua og slo seg sjølv med steinar.

6 Då han no såg Jesus langt burte, kom han springande og kasta seg ned for føterne hans,

7 og ropa høgt: «Kva vil du meg, Jesus, son åt den høgste Gud? For Guds skuld: pin meg ikkje!»

8 For Jesus sagde til honom: «Far ut or mannen, du ureine ånd!»

9 «Kva er namnet ditt?» spurde Jesus. «Legion er namnet mitt,» svara han; «for me er mange.»

10 Og han naudbad Jesus, at han ikkje vilde driva deim ut or bygdi.

11 No var det ein stor svineflokk som gjekk på beite der innmed fjellet;

12 so bad dei honom: «Send oss burt i svineflokken, og lat oss få fara inn i deim!»

13 Det gav han deim lov til. So for dei ureine åndene ut og for i svini. Og heile flokken, um lag tvo tusund svin, sette utyver stupet ned i sjøen og druknast.

14 Dei som gjætte svini, rømde og sagde frå um det i byen og på gardarne, og folk tok ut og vilde sjå kva det var som hadde hendt.