1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
3 Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
4 han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
5 han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
6 Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
7 Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
8 Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
9 Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
10 Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
11 For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
12 So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
13 Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
14 For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
15 Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
16 Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
17 Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
18 mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
19 Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
20 Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
21 Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
22 Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!