1 Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
2 Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
3 Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
4 For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
5 Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
6 Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
7 Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
8 All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
9 For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
10 Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
11 Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
12 Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
13 Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
14 Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
15 han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
16 Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
17 Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
18 Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
19 til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
20 Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
21 For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
22 Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!