6 Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
11 so skal det vera med ordet mitt som gjeng ut or munnen min, det skal ikkje koma att til meg tomt, men verka det som eg vil, og fullføra det som eg sende det til.
19 Rett aldri munde Gud sitt ord mishalla som eit menneskje ell’ angra som eit mannebarn. Det han hev sagt, set han i verk det han hev lova, held han og.
17 og han er fyrr enn alle ting, og alle ting stend ved lag i honom.
14 de som ikkje veit kva som skal henda i morgon! For kva er livet dykkar? De er ein eim som ei liti stund er synleg og so kverv burt.
15 I staden for at de skulde segja: «Um Herren vil, so kjem me til å liva, og so skal me gjera det eller det!»
8 Sjå, det kjem, og det hender, segjer Herren, Herren; det er dagen som eg hev tala um.
23 Då sagde Herren til Moses: «Rekk ikkje Herrens arm so langt som han vil? No skal du få sjå um det ikkje gjeng som eg hev sagt.»
2 «Eg skynar at du allting kann; for deg er ingen plan umogleg.
1 Hjartans rådleggjing høyrer menneskja til, men tunga fær svaret frå Herren.
27 Sjå, eg er Herren, all kjøts Gud: skulde nokon ting vera for vand for meg?
4 Herren hev gjort kvar ting til sitt endemål, ogso den ugudlege til uferdsdagen.