O Adultério
11 Då sagde han til deim: «Den som skil seg frå kona si og gifter seg med ei onnor, bryt egteskapet med henne, og gjer hor.
12 Og dersom ho skil seg frå mannen sin, og gifter seg med ein annan, gjer ho hor.»
14 Ei djup grav er skjøkjemunn, den som Herren er harm på, skal falla nedi.
16 Men eg segjer: Ferdast i Anden, so skal de ikkje fullføra kjøtsens lyst!
17 For kjøtet er huga tvert imot Anden, men Anden imot kjøtet; for desse stend imot kvarandre, so de ikkje skal gjera det som de vil.
19 for frå hjarta kjem vonde tankar: manndråp, egteskapsbrot, lauslivnad, tjuvskap, range vitnemål, gudsspotting.
32 Men eg segjer dykk at den som skil seg frå kona si for anna enn utruskap, han valdar at ho gjer hor, og den som gifter seg med ei fråskild kona, han gjer hor.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
5 Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims.
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
7 Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom ’kje nær til husdøri hennar!
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
4 Egteskapet vere i agt og æra hjå alle, og egtesengi usmitta! for lauslivande og horkarar skal Gud døma.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
5 Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims.
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
21 Og eg gav henne tid til å venda um, men ho vil ikkje venda um frå sin hordom.
22 Sjå, eg kastar henne på sjukelægje, og deim som driv hor med henne, i stor trengsla, dersom dei ikkje vender um frå sine gjerningar.
10 Den som held seg med ei gift kona, med kona åt grannen sin, han skal lata livet, både han og den kona han hev halde seg med.
18 Kvar den som skil seg frå kona si og giftar seg med ei onnor, gjer hor, og den som gifter seg med ei fråskild, gjer hor.
4 De utrugne! veit de ikkje at venskap med verdi er fiendskap imot Gud? Den som då vil vera ven med verdi, han vert Guds fiende.
14 Du skal ikkje vera utru mot maken din!
27 Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
28 Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
29 So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
18 Fly hor! All synd som eit menneskje kann gjera, er utanfor likamen; men den som gjer hor, syndar imot sin eigen likam.
19 Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
20 Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
20 Du skal ikkje liggja hjå kona åt grannen din og på den måten gjera deg urein.
19 Men kjøtsens gjerningar er openberre, slike som: Utukt, ureinskap, lauslivnad,
20 avgudsdyrking, trolldom, fiendskap, kiv, ovund, vreide, stridssykja, tvidrag, sundringar,
21 misunning, mord, drykk, svir og meir slikt; um dette segjer eg dykk fyreåt, likesom eg fyrr hev sagt, at dei som fer med slikt, skal ikkje erva Guds rike.
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom ’kje nær til husdøri hennar!
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
10 Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
11 so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
12 og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
13 Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
14 Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
32 Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
32 Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
33 Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
34 For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
35 Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek ’kje imot um du gjev han mykje.
27 De hev høyrt det er sagt: «Du skal ikkje gjera hor!»
28 Men eg segjer dykk at den som ser på ei kvinna og lyster etter henne, han hev alt gjort hor med henne i hjarta sitt.
18 For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
19 Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
4 og sagde: «Meister, denne kona hev dei kome yver med ho gjorde hor.
5 Moses hev sagt oss fyre i lovi at slike kvinnor skal steinast; kva segjer no du?»
6 Det sagde dei av di dei vilde freista honom, so dei kunde hava noko å klaga honom for. Jesus lutte seg ned og skreiv med fingeren på marki.
7 Då dei heldt på og spurde, rette han seg upp og sagde: «Lat den av dykk som er syndelaus kasta den fyrste steinen på henne!»
8 So lutte han seg ned att, og skreiv på marki.
9 Men då dei høyrde det, gjekk dei burt, ein etter ein - dei eldste fyrst - so Jesus vart åleine att med kona som stod der.
10 Då rette han seg upp og sagde til henne: «Kvar er dei, kona? Hev ingen felt domen yver deg?»
11 «Ingen, Herre,» svara ho. «So dømer ikkje eg deg heller,» sagde Jesus: «Gakk heim, og synda ikkje meir!»