3 Sjå, born er Herrens gåva, livsfrukt er ei løn.
4 Som piler i kjempehand, soleis er ungdoms søner.
5 Sæl er den mann som hev sitt pilehus fullt av deim! Ikkje skal dei verta til skammar, når dei talar med fiendar i porten.
6 Ein krans for dei gamle er barneborn, og ei æra for borni er federne deira.
19 Den livande, den livande, han prisar deg liksom eg i dag; ein far lærer borni sine um truskapen din.
3 Eg takkar min Gud so tidt eg tenkjer på dykk,
1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
4 det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
16 Ja, av hans fullnad hev me alle fenge, og det nåde på nåde;
27 Um denne guten bad eg, og Herren høyrde bøni mi og gav meg det eg bad um.
17 All god gåva og all fullkomi gåva kjem ovantil frå faderen til ljosi, han som det ikkje er umbrøyte ved eller skiftande skugge.
14 Då sagde kvinnorne til No’omi: «Lova vere Herren som hev gjort at du idag ikkje vantar løysingsmann! Han skal verta namngjeten i Israel.
15 Han skal verta ein trøystar åt deg og din alderdoms hjelp; for sonekona di, ho som held av deg, hev født honom; ho som er meir for deg enn sju søner.»
9 For kva takk kann me gjeva Gud att for dykk, for all den gleda som me kjenner yver dykk for vår Guds åsyn,
28 Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!