20 og alltid takkar Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn,
6 Vatni kringa seg um meg like til sjæli. Djupet kringsette meg; tang sveipte seg um hovudet mitt.
7 Like til bergbotnarne sokk eg ned. Slåerne til jordi stengdest bak meg for alltid. Men du førde mitt liv upp or gravi, Herre, min Gud!
1 Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David.
2 Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.
1 Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!
2 Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.
10 Når du so nyt godt av alt dette, takka då Herren, din Gud, for det gilde landet han gav deg!
15 Gud vere takk for si usegjelege gåva!
3 Lova vere Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, som hev velsigna oss med all åndeleg velsigning i himmelen i Kristus,
58 Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
6 Alt som hev ande, love Herren! Halleluja!
3 Vit at Herren er Gud, han hev skapt oss, og ikkje me, til sitt folk og til den hjord han føder.
4 Kom inn i hans portar med takk, i hans fyregardar med lov, prisa honom, lova hans namn!
1 Ein salme, ein song då huset vart vigt av David.
2 Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
3 Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
33 Eg vil syngja for Herren so lenge eg liver, eg vil lovsyngja min Gud so lenge eg er til.
34 Gjev min tale kunde tekkjast honom! Eg vil gleda meg i Herren.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
7 Di rettferd er som Guds fjellhøgder, dine domar er ei stort havdjup; menneskje og dyr frelser du, Herre!
8 Kor dyrverdig er di miskunn, Gud! Og menneskjeborni flyr inn i skuggen av dine vengjer.
9 Dei vert mette til fullnad av det feite i ditt hus, og av din yverflødande fagnad gjev du deim å drikka.
12 so de med gleda takkar Faderen som gjorde oss duglege til å få arvlut med dei heilage i ljoset,
13 han som fria oss ut frå myrkers magt og sette oss yver sin kjære Sons rike.
14 I honom hev me utløysingi, forlating for synderne.
15 Og han er eit bilæte av Gud den usynlege, den fyrstefødde framfor all skapning;
16 for i honom er alle ting skapte, dei i himmelen og dei på jordi, dei synlege og dei usynlege, anten det so er kongssæte eller herredøme eller magter eller yverråder; alle saman er dei skapte ved honom, og til honom,
17 og han er fyrr enn alle ting, og alle ting stend ved lag i honom.