10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
24 Den som no høyrer desse ordi mine og gjer etter deim, honom vil eg likna med ein vitug mann, som bygde huset sitt på berg.
10 og då heile den ætti var fari til federne sine, og det stod fram ei ny ætt, som ikkje kjende Herren og ikkje visste kva han hadde gjort for Israel,
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
16 Heile skrifti er innanda av Gud og er dugleg til lærdom, til yvertyding, til rettleiding, til uppseding i rettferd,
17 so gudsmannen kann verta fullkomen, dugleg til all god gjerning.
8 Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta ’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
17 Dei eldste som er gode forstandarar, skal ein halda tvifald æra verde, mest deim som arbeider i tale og læra;
18 for Skrifti segjer: «Du skal ikkje leggja muleband på ein ukse som treskjer!» og «Ein arbeidsmann er si løn verd.»
20 Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta ’kje frå deg læra åt mor di!
21 Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
22 Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
23 For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
1 Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
2 Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
3 Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
4 det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
14 Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
14 Då det alt leid midt uti høgtidi, gjekk Jesus upp i templet og lærde.
15 Jødarne undra seg og sagde: «Kvar hev han lærdomen sin frå, som ikkje hev gjenge på nokon skule?»
16 Då tok Jesus til ords og sagde til deim: «Mi læra er ’kje mi, men hans som sende meg.
17 Vil nokon gjera etter hans vilje, skal han få røyna um læra er frå Gud, eller um eg talar av meg sjølv.
18 Den som talar av seg sjølv, søkjer si eigi æra; men den som søkjer æra åt den som hev sendt honom, er sannordig, og det finst ikkje urett i honom.
16 Lat Kristi ord bu rikleg hjå dykk, so de lærer og påminner kvarandre i all visdom med salmar og lovsongar og åndelege visor, og syng yndeleg i dykkar hjarto for Gud.
4 For alt det som fyrr er skrive, det er skrive oss til lærdom, so me skal hava von ved det tolmodet og den trøysti som skrifterne gjev.
9 Den som gjeng på avveg og ikkje held ved i Kristi læra, han hev ikkje Gud; den som held ved i læra, han hev både Faderen og Sonen.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
5 Du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og av all din hug og av all di magt.»
6 Og desse ordi som eg lærer deg no, skal du gøyma i hjarta;
7 og du skal prenta deim inn i borni dine, og tala um deim når du sit heime, og når du gjeng etter vegen, og når du legg deg, og når du ris upp att;
16 Men haldt deg frå det vanheilage tome svall! for dei gjeng alltid lenger i gudløysa,
17 og ordi deira kjem til å eta um seg som daudkjøt; millom deim er Hymenæus og Filetus,