9 Den fyrste dagen i fyrste månaden vart det fast avgjort at dei skulde fara frå Babel, og den fyrste dagen i femte månaden kom han til Jerusalem; for hans Gud heldt si gode hand yver honom.
10 For Ezras hadde vendt hugen sin til å granska Herrens lov og fylgja henne, og til å læra andre i Israel upp i lov og rett.
11 Men desse var gjævare enn dei i Tessalonika, og dei tok imot ordet med all godvilje og ransaka dag etter dag i skrifterne um dette hadde seg soleis.
15 og då du alt frå barndomen kjenner dei heilage skrifter som kann gjera deg vis til frelsa ved trui på Kristus Jesus.
16 Heile skrifti er innanda av Gud og er dugleg til lærdom, til yvertyding, til rettleiding, til uppseding i rettferd,
17 so gudsmannen kann verta fullkomen, dugleg til all god gjerning.
5 Du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og av all din hug og av all di magt.»
6 Og desse ordi som eg lærer deg no, skal du gøyma i hjarta;
7 og du skal prenta deim inn i borni dine, og tala um deim når du sit heime, og når du gjeng etter vegen, og når du legg deg, og når du ris upp att;
8 og du skal binda deim på handi di til eit merke, og bera deim som eit hovudband yver augo,
9 og skriva deim på dørskierne i huset ditt og på portarne dine.
13 Til dess eg kjem, so legg vinn på fyrelesnaden, på påminningi, på læra!
105 Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
8 Hav allstødt denne lovi på tunga, og grunna på henne natt og dag, so du kjem i hug å liva etter alt det som der stend skrive! Då skal du hava lukka med deg på vegarne dine; for då fer du visleg fram.
15 Legg vinn på å framstella deg sjølv som sannrøynd for Gud, ein arbeidar som ikkje tarv skjemmast, med di du lærer sannings-ordet retteleg!
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
24 «Syner ’kje dette at de fer vilt, og ikkje kjenner skrifterne og ikkje Guds magt?» svara Jesus.
6 Det er ute med folket mitt, av di det vantar kunnskap. Etter di du hev vanda kunnskap, so skal eg og vanda deg, so du ikkje vert min prest. Og etter di hev gløymt lovi åt din Gud, so skal eg og gløyma borni dine.
10 Um denne frelsa var det profetarne granska og grunda, dei som spådde um den nåde de skulde få,
11 med di dei grunda på kva tid eller kva slag tid Kristi Ande som var i deim, viste fram til, når han vitna fyreåt um Kristi lidingar og um herlegdomen deretter;
39 De granskar skrifterne av di de tenkjer at de hev eit ævelegt liv i deim, og dei er det som vitnar um meg.
17 So må då de, mine kjære, som fyreåt veit dette, vara dykk, so de ikkje skal verta dregne med i villa av dei ugudlege og falla frå dykkar eigen faste grunn!
18 Men veks i nåde og kjennskap til vår Herre og frelsar Jesus Kristus! Honom vere æra både no og til æveleg tid! Amen.
18 Når han hev stige upp på kongsstolen, skal han få denne lovi hjå Levi-prestarne og skrive henne av åt seg i ei bok;
19 og den skal han hava hjå seg og lesa i alle sine livedagar, so han kann læra å ottast Herren, sin Gud, og bera alle desse lovbodi og fyresegnerne i hugen og liva etter deim,
20 og so han ikkje skal ovmoda seg yver brørne sine og koma burt ifrå lovi; då skal han liva lenge i riket sitt i Israel, både han og borni hans.
1 Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
97 Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
9 Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
20 «Til læra, til vitnemålet!» Segjer dei ikkje soleis, skal dei vera utan morgonrode.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
4 For alt det som fyrr er skrive, det er skrive oss til lærdom, so me skal hava von ved det tolmodet og den trøysti som skrifterne gjev.
23 For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.