25 og ikkje skil oss frå vår eigi samling som sume hev for skikk, men påminner kvarandre, og det so mykje meir som de ser kor det lid mot dagen.
12 Men alle som tok imot honom, deim gav han rett til å verta Guds born, deim som trur på namnet hans,
13 som ikkje er fødde av blod, og ikkje av kjøts vilje, og ikkje av manns vilje, men av Gud.
7 Det er for tukti skuld at de toler lidingar; Gud fer med dykk som med søner. For kven er den son som faren ikkje tuktar?
8 Men er de utan tukt, som alle hev fenge sin lut i, då er de lausingar og ikkje søner.
9 Dessutan: våre feder etter kjøtet hadde me til tuktarar og hadde age for deim; skal me då ikkje mykje meir vera faderen til ånderne undergjevne og få liva?
10 For hine tukta oss nokre få dagar etter sitt tykkje, men han tuktar til vårt gagn, for at me skal verta luthavande i hans heilagskap.
33 Kven er mor mi og brørne mine? svara han.
34 So såg han rundt på deim som sat i ein ring kringum honom, og sagde: «Sjå det er mor mi og brørne mine!
35 Den som gjer det Gud vil, han er bror min og syster mi og mor mi.»
1 Tala ikkje hardt til ein gamall mann, men påminn honom som ein far, unge menner som brør,
2 gamle kvinnor som møder, unge som syster i all reinleik!
15 For de fekk ikkje ein trældoms-ande, so de atter skulde ræddast, men de fekk ei barnekårs-ande, som gjer at me ropar: «Abba, Fader!»
16 Anden sjølv vitnar med vår ånd at me er Guds born.
17 Men er me born, so er me ervingar og, det er Guds ervingar, og Kristi medervingar, so framt me lid med honom, for at me skal verta herleggjorde med honom.
4 Men då tidi var fullkomi, sende Gud Son sin, fødd av ei kvinna, fødd under lovi,
5 so han kunde kjøpa deim frie, som var under lovi, so me kunde få barneretten.
6 Men av di de er søner, hev Gud sendt inn i hjarto våre sin sons Ande, som ropar: «Abba, Fader!»
7 So er du då ikkje lenger træl, men son. Men er du son, so er du og erving ved Gud.
26 for de er alle Guds born ved trui på Kristus Jesus.
27 For de, so mange som er døypte til Kristus, de hev iklædt dykk Kristus.
28 Her er ikkje jøde eller grækar, her er ikkje træl eller fri mann, her er ikkje mann og kvinna; for de er alle ein i Kristus Jesus.
35 Men trælen vert ikkje verande i huset for all tid - sonen vert verande der for all tid.
5 soleis er me mange ein likam i Kristus, men kvar for seg er me kvarannans lemer.
1 Sjå, kor stor kjærleik Faderen hev synt oss, at me skal kallast Guds born; og det er me. Difor kjenner ikkje verdi oss, av di ho ikkje kjenner honom.
2 Mine kjære! No er me Guds born, og det er ikkje endå openberra kva me skal verta; me veit at når han vert openberra, då skal me verta honom like; for me skal sjå honom som han er.
10 Lat oss då, medan me hev høve til det, gjera det gode mot alle, men mest mot brørne i trui!
42 Jesus sagde til deim: Var Gud far dykkar, so hadde de meg kjær; for eg hev gjenge ut frå Gud, og er komen frå honom; ikkje heller er eg komen av meg sjølv; det er han som hev sendt meg.
5 med di han i kjærleik fyreåt etla oss til barnekår hjå seg sjølv ved Jesus Kristus etter si frie vilje-rådgjerd,
6 til lov for sin herlege nåde, som han gav oss i honom som han elskar.
19 So er de no ikkje lenger framande og utlendingar, men medborgarar med dei heilage og Guds husfolk,
20 uppbygde på apostel- og profetgrunnvollen, men Jesus Kristus er sjølv hyrnesteinen,
21 som kvar bygning vert samanbunden ved og veks upp til eit heilagt tempel i Herren,
22 og i honom vert de og uppbygde med dei andre til ein Guds bustad i Anden.
14 For den skuld bøygjer eg mine kne for Faderen,
15 som er den rette fader for alt som heiter barn i himmelen og på jordi,
26 Og um ein lem lid, so lid alle lemerne med, eller um ein lem vert heidra, so gled alle lemerne seg med.