17 Den ulukka han gjer, kjem att yver hans hovud, og yver hans kvervel fell hans valdsverk ned. Eg vil prisa Herren etter hans rettferd og lovsyngja namnet åt Herren den Høgste.
9 Dei som tek vare på tome avgudar, gjeng frå si miskunn.
4 For all Guds skapning er god, og inkje er til å vanda, når det vert motteke med takk;
12 Eg takkar honom som gjorde meg sterk, Kristus Jesus, vår Herre, at han heldt meg for tru, med di han sette meg til tenesta,
15 For det hender alt for dykkar skuld, so nåden kann vinna so mange fleire og verka rikleg takk til Guds æra.
20 og alltid takkar Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn,
11 Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
12 Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda, so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.
12 so de med gleda takkar Faderen som gjorde oss duglege til å få arvlut med dei heilage i ljoset,
4 For all Guds skapning er god, og inkje er til å vanda, når det vert motteke med takk;
5 for det vert helga med Guds ord og bøn.
4 Lat deim snu for si skjemd dei som segjer: «Ha, ha!»
8 «Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!
11 med di de i alt vert rike til all einfald kjærleik, som ved oss verkar takk til Gud.
30 Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
14 Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,
4 Kom inn i hans portar med takk, i hans fyregardar med lov, prisa honom, lova hans namn!
7 so at de er rotfeste og vert uppbygde i honom og stadfeste i trui, so som de lærde, rike på henne med takksegjing.
13 Og me, ditt folk og den hjord du beiter, me vil lova deg æveleg, frå ætt til ætt vil me kunngjera din pris.
6 Gjer dykk ingi sut for noko ting; men lat i alle ting dykkar ynskje koma fram for Gud i påkalling og bøn med takksegjing!
34 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
18 Takka for alle ting! for dette er Guds vilje i Kristus Jesus til dykk.
15 Og Kristi fred råde i dykkar hjarto, den som de vart kalla til i ein likam, og ver takksame!
1 Til songmeisteren; «tyn ikkje»; ein salme av Asaf, ein song.
1 Eg påminner framfor alle ting um at det vert gjort bøner, påkallingar, forbøner, takksegjingar for alle menneskje,
17 og sagde: «Me takkar deg, Herre Gud, du allmegtige, du som er og som var, at du hev teke di store magt og vorte konge.
4 og skjemdarferd og dårlegt svall og lauslyndt skjemt, som alt saman er usømelegt, men heller takksegjing!