23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
1 Er de då uppreiste med Kristus, so søk det som er der uppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand!
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
5 Du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og av all din hug og av all di magt.»
6 Og desse ordi som eg lærer deg no, skal du gøyma i hjarta;
8 Haldt dykk nær til Gud, so skal han halda seg nær til dykk! Reinsa henderne, de syndarar, og gjer hjarto reine, de tvihuga!
1 Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
6 Gjer dykk ingi sut for noko ting; men lat i alle ting dykkar ynskje koma fram for Gud i påkalling og bøn med takksegjing!
7 Og Guds fred, som gjeng yver alt vit, skal vara dykkar hjarto og dykkar tankar i Kristus Jesus.
7 Dei set garn for mine stig, mi sjæl er nedbøygd; dei grev ei grav for meg, so fell dei midt i henne sjølve. Sela.
2 og skikka dykk ikkje likt med denne verdi, men umlagast med uppatnying av hugen dykkar, so de kann prøva kva som er Guds vilje: det gode og hugnadlege og fullkomne.
2 Prøv meg, Herre, og freista meg, ransaka mine nyro og mitt hjarta!
3 For din nåde er for mine augo, og eg ferdast i di sanning.
8 Sæle dei som er reine i hjarta! Dei skal sjå Gud.
8 Hav allstødt denne lovi på tunga, og grunna på henne natt og dag, so du kjem i hug å liva etter alt det som der stend skrive! Då skal du hava lukka med deg på vegarne dine; for då fer du visleg fram.
8 So ver de og tolmodige og styrk dykkar hjarto! for Herrens tilkoma er nær.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
45 Ein god mann ber fram berre godt av det gode han gøymer i hjarta sitt, og ein vond mann ber fram berre vondt av det vonde han gøymer på. For frå munnen hans kjem det som hjarta er fullt av.
3 Du prøver mitt hjarta, gjestar det um natti, du ransakar meg, du finn ingen ting; min tanke vik ikkje av frå min munn.
4 Mot det som menneskje hev gjort meg, hev eg etter ordet frå dine lippor teke meg i vare for valdsmanns stigar.
5 Mine stig heldt seg stødt til dine farvegar, mine føtar snåva ikkje.
10 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!
46 so sagde han til deim: «Agta no vel på alle dei ordi eg lysar for dykk i dag, so de kann læra borni dykkar å halda alle bodi i denne lovi og liva etter deim!
23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!
24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!