8 Hav allstødt denne lovi på tunga, og grunna på henne natt og dag, so du kjem i hug å liva etter alt det som der stend skrive! Då skal du hava lukka med deg på vegarne dine; for då fer du visleg fram.
130 Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
8 Dei las tydeleg or boki, or Guds lov; og lagde ut meiningi, so folket kom til å skyna det.
10 For Ezras hadde vendt hugen sin til å granska Herrens lov og fylgja henne, og til å læra andre i Israel upp i lov og rett.
6 Og desse ordi som eg lærer deg no, skal du gøyma i hjarta;
7 og du skal prenta deim inn i borni dine, og tala um deim når du sit heime, og når du gjeng etter vegen, og når du legg deg, og når du ris upp att;
8 og du skal binda deim på handi di til eit merke, og bera deim som eit hovudband yver augo,
3 Sæl er den som les og dei som høyrer det profetiske ord og gøymer det som stend skrive der; for tidi er nær!
4 For alt det som fyrr er skrive, det er skrive oss til lærdom, so me skal hava von ved det tolmodet og den trøysti som skrifterne gjev.
11 Men desse var gjævare enn dei i Tessalonika, og dei tok imot ordet med all godvilje og ransaka dag etter dag i skrifterne um dette hadde seg soleis.
97 Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
13 Til dess eg kjem, so legg vinn på fyrelesnaden, på påminningi, på læra!
16 Heile skrifti er innanda av Gud og er dugleg til lærdom, til yvertyding, til rettleiding, til uppseding i rettferd,
17 so gudsmannen kann verta fullkomen, dugleg til all god gjerning.
39 De granskar skrifterne av di de tenkjer at de hev eit ævelegt liv i deim, og dei er det som vitnar um meg.
105 Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
1 Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
2 so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
3 ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
4 leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
5 då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
6 For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
24 «Syner ’kje dette at de fer vilt, og ikkje kjenner skrifterne og ikkje Guds magt?» svara Jesus.
9 Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.