Liberdade
45 Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
15 Kva då? Skal me synda, sidan me ikkje er under lovi, men under nåden? Nei, langt ifrå!
25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held ved med det, so han ikkje vert ein gløymsam tilhøyrar, men ein som gjer gjerningi, han skal vera sæl i si gjerning.
16 so som frie, og ikkje slike som hev fridomen til vondskaps skyle, men som Guds tenarar.
1 Til fridom hev Kristus frigjort oss; statt difor faste og lat deim ikkje få dykk inn att under trældoms ok!
31 So sagde Jesus til dei jødarne som trudde på honom: «Vert de verande i mitt ord, so er de rette læresveinarne mine,
32 og de skal læra å kjenna sanningi, og sanningi skal gjera dykk frie.»
1 So er det då ingi fordøming for deim som er i Kristus Jesus.
2 For i Kristus Jesus hev livsens ånds-lov gjort meg fri frå synde- og daude-lovi.
18 «Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
1 Til fridom hev Kristus frigjort oss; statt difor faste og lat deim ikkje få dykk inn att under trældoms ok!
19 Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
21 Men no er Guds rettferd, som lovi og profetarne vitnar um, openberra utan lovi,
22 det vil segja Guds rettferd ved tru på Jesus Kristus for alle og yver alle som trur. For det finst inkje skil;
23 alle hev synda og vantar æra for Gud,
24 med di dei vert rettferdiggjorde ufortent av hans nåde ved utløysingi i Kristus Jesus.
38 Det vere då kunnigt for dykk, brør, at i honom vert forlating for synderne forkynt dykk;
39 og frå alt det som de ikkje kann verta rettferdiggjorde frå ved Mose lov, vert kvar den som trur rettferdiggjord i honom.
18 «Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
10 De som elskar Herren, hata det vonde! Han tek vare på sjælerne åt sine trugne, frå handi til dei ugudlege frelsar han deim.
17 Men Herren er Anden; men der Herrens Ande er, der er fridom.
16 so som frie, og ikkje slike som hev fridomen til vondskaps skyle, men som Guds tenarar.
45 Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
36 Fær no Sonen frigjort dykk, so vert de retteleg frie.
25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held ved med det, so han ikkje vert ein gløymsam tilhøyrar, men ein som gjer gjerningi, han skal vera sæl i si gjerning.
1 «Eg er det sanne vintreet, og Far min er vingardsmannen.
2 Kvar grein på meg som ikkje ber frukt, tek han burt, og kvar som ber frukt, reinskar han, so ho skal bera meir frukt.
3 De er alt reine for skuld ordet som eg hev tala til dykk.
4 Ver i meg, so er eg i dykk! Som greini ikkje kann bera frukt av seg sjølv, men berre når ho er på vintreet, so kann ikkje de heller, utan de er i meg.
5 Eg er vintreet, de er greinerne. Den som er i meg og eg i honom, han ber mykje frukt; for utan meg kann de ingen ting gjera.
6 Um nokon ikkje vert verande i meg, vert han kasta ut som ei grein, og visnar; folk sankar deim i hop og kastar deim på elden, og dei brenn.
7 Vert de verande i meg, og vert ordi mine verande i dykk, so bed um kva de vil, og de skal få det!
8 På den måten vert far min herleggjord, at de ber mykje frukt, og de vert mine læresveinar.
22 Men no då de er frigjorde frå syndi og hev vorte Guds tenarar, hev de dykkar frukt til helging, og endelykti er ævelegt liv.
21 Ogso dykk som fordom var framande vortne og fiendar ved dykkar huglag, i dei vonde gjerningar,
13 For de, brør, er kalla til fridom. Bruk berre ikkje fridomen til høve for kjøtet; men ten kvarandre i kjærleik!
9 Hjelp oss, du vår Frelse-Gud, for ditt namns æra skuld! og frels oss og forlat oss våre synder for ditt namn skuld!
38 Det vere då kunnigt for dykk, brør, at i honom vert forlating for synderne forkynt dykk;
39 og frå alt det som de ikkje kann verta rettferdiggjorde frå ved Mose lov, vert kvar den som trur rettferdiggjord i honom.
6 Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.
17 Men Herren er Anden; men der Herrens Ande er, der er fridom.
13 For de, brør, er kalla til fridom. Bruk berre ikkje fridomen til høve for kjøtet; men ten kvarandre i kjærleik!
20 for skapningen vart lagd under vesaldomen - ikkje godviljugt, men etter hans vilje som lagde honom derunder -
21 i von um at skapningen og skal verta frigjord frå trældomen under forgjengelegdom til fridomen i Guds borns herlegdom.
12 han som me hev fenge fritt mod ved og tilgjenge med tillit ved trui på honom.
1 Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,
36 Fær no Sonen frigjort dykk, so vert de retteleg frie.
1 So er det då ingi fordøming for deim som er i Kristus Jesus.
2 For i Kristus Jesus hev livsens ånds-lov gjort meg fri frå synde- og daude-lovi.
3 For det som var umogelegt for lovi, av di ho var magtlaus ved kjøtet, det gjorde Gud, då han sende sin eigen son i syndigt kjøts likning og for syndi skuld og fordømde syndi i kjøtet.
4 So skulde lovkravet verta fullnøgt i oss som ikkje ferdast etter kjøtet, men etter Anden.
22 Men no då de er frigjorde frå syndi og hev vorte Guds tenarar, hev de dykkar frukt til helging, og endelykti er ævelegt liv.
12 Alt hev eg lov til, men ikkje alt gagnar; alt hev eg lov til, men eg skal ikkje lata noko få vald yver meg.
31 So sagde Jesus til dei jødarne som trudde på honom: «Vert de verande i mitt ord, so er de rette læresveinarne mine,
32 og de skal læra å kjenna sanningi, og sanningi skal gjera dykk frie.»