14 Hus og gods er fedre-arv, men frå Herren kjem ei vitug kona.
25 Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
26 Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
1 Då kann himmelriket liknast med ti brurmøyar som tok lamporne sine og gjekk til møtes med brudgomen.
2 Fem av dei var dårlege og fem vituge.
3 Då dei dårlege tok lamporne sine, tok dei ikkje olje med seg,
4 men dei vituge tok olje med seg i krukkor attåt lamporne sine.
5 Då det no drygde fyrr brudgomen kom, vart dei alle trøytte og sovna.
6 Men midt på natti høyrdest eit rop: No kjem brudgomen! Gakk ut og tak imot honom!
7 Då vakna alle brurmøyarne og stelte lamporne sine.
8 Og dei dårlege sagde til dei vituge: «Lat oss få noko olje hjå dykk! Lamporne våre sloknar.»
9 «Nei,» svara dei vituge, «det rekk ikkje til både åt oss og dykk. De lyt heller ganga til kræmaren og kjøpa dykk noko.»
10 Med dei då var burte og vilde kjøpa, kom brudgomen. Dei som var ferdige, gjekk med honom inn til bryllaupet, og døri vart stengd.
11 Då det leid um eit bil, kom dei hine møyarne og, og sagde: «Herre, herre, lat upp for oss!»
12 Men han svara: «Det segjer eg dykk for sant: Eg kjenner dykk ikkje.»
13 So vak då! For de veit korkje dag eller time.
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
33 Otte for Herren er age til visdom, og fyre æra gjeng andmykt.
30 Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
10 Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
11 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
1 Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
4 Ei fagna kona er ein krans for mannen sin, eit skjemda ting er fæl som ròt i beini hans.
10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Like eins skal kvinnorne vera vyrdelege, ikkje baktalande, men ædruelege, true i alle ting.
5 Men dersom nokon av dykk vantar visdom, so bede han Gud, han som gjev alle viljugt og utan vondord, og han skal få.
3 like eins at gamle kvinnor i si åtferd skal te seg som det sømer dei heilage, ikkje vera baktalende, ikkje trælar under drykk, men vegleidarar i det gode,
4 so dei kann læra dei unge kvinnorne å elska mennerne sine og borni sine,
5 til å vera vislege, reine, huslege, gode, sine menner undergjevne, so Guds ord ikkje skal verta spotta.
28 Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
29 «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»