A Mulher Virtuosa
4 Ei fagna kona er ein krans for mannen sin, eit skjemda ting er fæl som ròt i beini hans.
10 Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
11 Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
12 Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
13 Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
14 Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
15 Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
16 Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
17 Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
18 Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar ’kje lampa hennar um natti.
19 Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
20 Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
1 Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
9 like eins og at kvinnorne skal pryda seg med sømeleg klædnad i blygd og æra, ikkje med flettingar og gull eller perlor eller dyr klædebunad,
10 men som det sømer seg kvinnor som vedkjenner seg gudlegdom, med gode gjerningar.
3 like eins at gamle kvinnor i si åtferd skal te seg som det sømer dei heilage, ikkje vera baktalende, ikkje trælar under drykk, men vegleidarar i det gode,
4 so dei kann læra dei unge kvinnorne å elska mennerne sine og borni sine,
5 til å vera vislege, reine, huslege, gode, sine menner undergjevne, so Guds ord ikkje skal verta spotta.
14 Hus og gods er fedre-arv, men frå Herren kjem ei vitug kona.
30 Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
11 Ver no ikkje rædd, dotter mi! Alt det du segjer, vil eg gjera; for alt folket i byen veit at du er ei dygdefull kvinna.