Namoro e Sexo
13 Maten er for magen, og magen for maten; og Gud skal gjera ende både på den eine og den andre. Men likamen er ikkje for hor, men for Herren, og Herren for likamen.
3 Og kvar den som hev denne voni til honom, han reinsar seg sjølv, liksom han er rein.
2 då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba.
3 Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!
4 Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!
7 Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.
8 Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!
9 Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!
10 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!
11 Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!
12 Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!
1 Av David; ein song til lærdom. Sæl er den som hans misgjerd er forlati og hans synd yverbreidd!
2 Sælt er det menneskje som Herren ikkje tilreknar skuld, og som er utan svik i si ånd!
3 Då eg tagde, morkna mine bein, med di eg stunde heile dagen.
4 For dag og natt låg di hand tungt på meg, mi livssaft torna ut som i sumarturken. Sela.
5 Eg kjendest ved mi synd for deg og dulde ikkje mi skuld; eg sagde: «Eg vil sanna mine misgjerningar for Herren.» Og du tok burt mi syndeskuld. Sela.
6 Difor skal kvar som er trugen beda til deg den tid du er finnande; sanneleg, um store vatsfløde kjem, til honom skal dei ikkje nå.
3 Dette er Guds vilje, dykkar helging: at de skal halda dykk frå utukt;
4 at kvar og ein av dykk veit å vinna seg sin eigen make i helging og æra,
5 ikkje med ovhug i lyst, so som heidningarne som ikkje kjenner Gud;