16 Ver samlyndte med kvarandre; trå ikkje etter det høge; men haldt dykk gjerne til det låge; ver ikkje sjølvkloke!
3 Slutta med kyt og kaute ord! Slepp ikkje agelause ord or munnen! For Herren er Gud som allting veit, og verki deim veg han vel.
25 Herren riv huset ned for dei ovmodige, men for enkja let han merkesteinen standa.
16 For alt det som er i verdi: kjøtslyst og augnelyst og storlæte i livnad, det er ikkje av Faderen, men av verdi.
37 Difor prisar no eg, Nebukadnessar, og høglovar og ærar kongen i himmelen; for alle hans gjerningar er sanning, og vegarne hans er rette, og han kann bøygja deim ned som ferdast i ovmod.
3 ikkje gjer noko av stridssykja eller lyst til tom æra, men i audmykt vyrder kvarandre høgre enn dykk sjølve.
4 Sjå ikkje kvar på sin eigen bate, men kvar på baten til dei andre og!
5 Lat dette huglaget vera i dykk, som og var i Kristus Jesus,
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
7 Men Herren sagde til Samuel: «Skoda ikkje på kor han ser ut, kor stor og høg han er på vokster; for honom vil eg ikkje hava. Det munar ikkje det menneskja ser; menneskja ser på utsyni, men Herren ser på hjarta.»
12 Difor, den som tykkjer han stend, han sjå til at han ikkje fell!
4 Løn for spaklynde og otte for Herren er rikdom og æra og liv.
17 Bjod deim som er rike i den noverande verdi, at dei ikkje skal ovmoda seg eller setja si von til den uvisse rikdomen, men til Gud, som gjev oss rikleg alle ting å njota;
6 Difor heiter det: «Gud stend dei stolte imot, men dei audmjuke gjev han nåde.»
22 Men Andens frukt er kjærleik, gleda, fred, langmod, mildskap, godleik, truskap,
23 [Stu21: 22] spaklynde, fråhald. [Stu21: 23] Mot slike er ikkje lovi.
11 For kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt, skal gjerast høg.»
3 Og um eg gjev til føda for fatige alt det eg eig, og um eg gjev min likam til å verta brend, men hev ikkje kjærleik, då gagnar det meg ingen ting.
18 Fyre undergang gjeng ovmod, og stormod fyre fall.
25 Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
23 Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
9 Men den låge broren rose seg av sin høgleik,
10 og den rike av sin lågleik; for han skal kverva burt som blomen på graset:
2 Alt dette skapte eg med mi hand, og soleis vart alt dette til, segjer Herren. Den som eg vil sjå til, er den arme og hugbrotne, og den som skjelv for mitt ord.
5 Kvar ovmodig er ei gruv for Herren, du kann vera viss, han skal ’kje verta urefst.
11 Men Israels-kongen svara og sagde: «So skal de segja: «Ei rose seg den som bind sverdet um seg, som den som løyser det av seg!»»
23 Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
5 Like eins skal de yngre vera dei eldre undergjevne, og alle skal de klæda dykk i audmykt mot kvarandre; for Gud stend dei stolte imot, men dei audmjuke gjev han nåde.
6 So audmyk dykk då under Guds velduge hand, so han kann upphøgja dykk i si tid!
7 Kasta all dykkar sut på honom; for han hev umsut for dykk!
28 Og det som er lågt i verdi og vanvyrdt, det hev Gud valt seg ut, og det som er ingen ting, so han kunde gjera det til inkjes som er noko,
29 so ikkje noko kjøt skal rosa seg for Gud.
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
20 Men det som gjeng ut or menneskjet,» sagde han, «det gjer honom urein.
21 For innantil, or menneskjehjarta, kjem dei vonde tankarne: lauslivnad, tjuvskap, manndråp,
22 egteskapsbrot, girugskap, vondskap, svik, ukjurskap, ovund, gudsspotting, ovmod, vitløysa.
23 Alt dette vonde kjem innantil, og gjer menneskjet ureint.»
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
10 Audmyk dykk for Herren, so skal han upphøgja dykk!
10 Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
17 Men den som rosar seg, rose seg i Herren!
18 For ikkje den som prisar seg sjølv, held prøva, men den som Herren prisar.