11 Elles, brør, gled dykk, vert fullkomne, lat dykk påminna, ver samlyndte, ver fredsame, so skal kjærleiks og freds Gud vera med dykk.
14 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
8 Fredsveg kjenner dei ikkje, det finst ingen rett i deira spor. Dei fer på krokute stigar, kvar som fer soleis, veit ikkje av fred.
33 Dette hev eg tala til dykk, so de skal hava fred i meg. I verdi hev de trengsel; men ver hugheile! eg hev vunne yver verdi.»
33 Dette hev eg tala til dykk, so de skal hava fred i meg. I verdi hev de trengsel; men ver hugheile! eg hev vunne yver verdi.»
9 Sæle dei fredkjære! Dei skal kallast Guds born.
9 Sæle dei fredkjære! Dei skal kallast Guds born.
15 Men skil den vantruande seg ifrå, so lat honom skilja seg; for broren eller systeri er ikkje trælbundne i slike ting, men Gud hev kalla oss til fred.
15 Og korleis skal dei forkynna utan dei vert utsende? som skrive stend: «Kor fagre føterne deira er, som forkynner fred, som ber godt bod!»
8 Du hev gjeve meg større gleda i mitt hjarta enn dei hev når deira korn og vin fell rikeleg. I fred vil eg både leggja meg og sovna; for du, Herre, let meg einsaman bu i trygd.
5 Mi pakt med honom var liv og fred. Eg gav honom deim til otte, og han ottast meg og skalv for mitt namn.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
9 Det som de og hev lært og motteke og høyrt og set hjå meg, gjer det! Og fredsens Gud skal vera med dykk.
9 Det som de og hev lært og motteke og høyrt og set hjå meg, gjer det! Og fredsens Gud skal vera med dykk.
8 elska hev si tid, og hata hev si tid; ufred hev si tid, og fred hev si tid.
6 For eit barn er oss født, ein son er oss gjeven, og herreveldet kviler på hans herdar, og han heiter Underfull, Rådgjevar, Veldug Gud, Æveleg Fader, Fredsfyrste.
15 Og Kristi fred råde i dykkar hjarto, den som de vart kalla til i ein likam, og ver takksame!
15 Og Kristi fred råde i dykkar hjarto, den som de vart kalla til i ein likam, og ver takksame!
5 Kvar gong de kjem inn i eit hus, so seg fyrst: «Fred vere med dette huset!»
19 Lat oss difor trå etter det som tener til fred og til uppbyggjing innbyrdes.
22 Men fly frå dei ungdomslege lyster, og trå etter rettferd, tru, kjærleik, fred med deim som påkallar Herren av eit reint hjarta!
165 Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
165 Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
32 Ein tolug mann er betre enn ei kjempa, og den som styrer hugen sin, stend yver den som tek ein by.
25 Rædsla kjem, og dei skal søkja fred, men ingen finna.
25 Med di han er so klok, skal han hava slik heppa med seg i svikarferdi si; han skal setja seg store ting fyre, og uventande skal han tyna mange. Ja, mot hovdingen yver hovdingarne skal han setja seg upp; men utan manns hand skal han då verta krasa.
39 So stod han upp og truga vinden og sagde til sjøen: «Teg, og ver still!» Då logna vinden, og det vart blikende stilt.
36 Best dei tala um dette, stod han sjølv midt ibland deim og sagde: «Fred vere med dykk!»
3 og legg vinn på å halda Andens einskap i fredsens samband:
3 og legg vinn på å halda Andens einskap i fredsens samband:
13 Men den Gud som gjev voni, fylle dykk med all gleda og fred i trui, so de kann vera rike på von ved krafti frå den Heilage Ande!
3 Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
21 Dei gudlause hev ingen fred, segjer min Gud.
12 Ja, med gleda skal de draga ut og verta førde i fred. Fjell og haugar skal setja i med fagnadrop fyre dykk, og alle tre på marki skal klappa i hender.
17 For Guds rike er ikkje eting og drikking, men rettferd og fred og gleda i den Heilage Ande;
3 Åt den som er hugfast, varar du stendig fred; for på deg lit han.
3 Åt den som er hugfast, varar du stendig fred; for på deg lit han.
34 Då sagde han til henne: «Trui di hev hjelpt deg, dotter mi. Gakk heim og hav det godt, og ver fri sjukdomen din!»
7 Når Herren likar ferdi åt ein mann, so let han jamvel fiendarne halda fred med honom.
10 For «den som vil elska livet og sjå gode dagar, han skal halda tunga frå det som vondt er og lipporne frå svikfull tale;
11 han vike frå vondt og gjere godt, han søkje fred og trå etter honom!
22 Men Andens frukt er kjærleik, gleda, fred, langmod, mildskap, godleik, truskap,
6 Sjå, eg vil koma med helsebot og lækjedom og lækja deim, og eg vil syna deim ei ovnøgd med fred og trygd.
11 han vike frå vondt og gjere godt, han søkje fred og trå etter honom!
20 og ved honom å forlika alle ting med seg, med di han gjorde fred med blodet på krossen hans - ved honom, anten det so er dei på jordi eller dei i himmelen.
20 Men fredsens Gud, han som i kraft av æveleg pakts blod førde den store hyrding for sauerne, vår Herre Jesus, upp frå dei daude,
10 Han gjer ende på herferder yver all jordi, bryt bogen sund og høgg spjotet av; stridsvognerne brenner han upp i eld.
50 Men han sagde til kvinna: «Trui di hev frelst deg! Gakk heim, og liv sæl.»
16 Øyding og usæla hev deira vegar,
17 og freds veg kjenner dei ikkje.
18 Ingen age for Gud dei heve for augo.»
14 «Æra vere Gud i det høgste, og fred på jordi, og hugnad med menneskje!»
7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.
27 Fred leiver eg åt dykk, min fred gjev eg dykk; eg gjev dykk ikkje fred på den måten som verdi gjer det. Lat ikkje hjarta dykkar uroast og ikkje ræddast!
27 Fred leiver eg åt dykk, min fred gjev eg dykk; eg gjev dykk ikkje fred på den måten som verdi gjer det. Lat ikkje hjarta dykkar uroast og ikkje ræddast!
18 Men rettferds frukt vert sådd i fred for deim som held fred.
18 Men rettferds frukt vert sådd i fred for deim som held fred.
17 Og rettferds verk skal vera fred, og rettferds frukt ro og tryggleik til æveleg tid.
50 Salt er ein godt; men vert saltet saltlaust, kva vil de då salta det med? Hav salt i dykk sjølve, og haldt fred med kvarandre!»
14 Trå etter fred med alle og etter helging! for utan henne skal ingen sjå Herren.
14 Trå etter fred med alle og etter helging! for utan henne skal ingen sjå Herren.
7 til alle deim i Rom som Gud elskar, de kalla, heilage: Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
1 Etter di me no er rettferdiggjorde av trui, hev me fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus,
13 og er huset verdt det, so skal det få den velsigningi de hev lyst, men er det ikkje verdt det, so skal velsigningi koma attende til dykk.
11 Herren gjeve sitt folk styrke, Herren velsigne sitt folk med fred!
34 De må ’kje tru eg er komen for å føra fred ned på jordi! Eg er ’kje komen med fred, men med sverd.
16 profetarne i Israel som spådde um Jerusalem og såg fredssyner åt det, endå det ikkje var fred, segjer Herren, Herren.
6 For kjøtsens trå er daude, men Andens trå er liv og fred,
6 For kjøtsens trå er daude, men Andens trå er liv og fred,
17 Men visdomen ovantil, han er fyrst og fremst rein, og dinæst fredsam, rimeleg, ettergjevande, full av miskunn og gode frukter, fri for tvil og fri for skrymt.
6 Gjer dykk ingi sut for noko ting; men lat i alle ting dykkar ynskje koma fram for Gud i påkalling og bøn med takksegjing!
7 Og Guds fred, som gjeng yver alt vit, skal vara dykkar hjarto og dykkar tankar i Kristus Jesus.
4 Og det kom ut ein annan hest, som var raud, og honom som sat på honom, vart det gjeve å taka freden burt frå jordi, og at dei skulde slagta kvarandre; og det var gjeve honom eit stort sverd.
7 Kor fagre er på fjelli hans føter som ber gledebod, som forkynner fred, som ber godt bod, som forkynner frelsa, som segjer til Sion: «Din Gud er no konge!»
15 Og du skal fara i fred til federne dine; du skal ganga i gravi i høg alder.
11 Men all tukt synest vel, medan ho stend på, ikkje å vera til gleda, men til sorg; men sidan gjev ho deim som derved er upptamde, ei fred-rik frukt som er rettferd.
24 «Herren velsigne deg og vare deg!
25 Herren late sit andlit lysa mot deg, og vere deg nådig!
26 Herren lyfte si åsyn på deg, og gjeve deg fred!»»
3 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 «Velsigna vere kongen som kjem i Herrens namn! Fred i himmelen og æra i det høgste!»
79 Lysa for deim som sit i myrkr og daudsens skodd, og styra inn på velferds-veg vår fot.»
13 so de toler kvarandre og tilgjev kvarandre, um nokon hev kjæremål imot nokon! som Kristus tilgav dykk, soleis de og!
14 Og dei fer lettvint åt med å lækja mitt folks skade, med di dei segjer: «Fred, fred!» endå det ingen fred er.
13 Og alle dine søner skal vera upplærde av Herren, og stor fred skal sønerne dine hava.
16 Og so mange som gjeng fram etter denne rettesnor, fred og miskunn vere yver deim og yver Guds Israel!
32 Og kann han ikkje, so gjer han av ei sendeferd og tingar um fred, med hin endå er langt burte.
15 og umbundne på føterne med den tilbunad som evangeliet um freden gjev.
33 Fredsens Gud vere med dykk alle! Amen.
33 For Gud er ikkje ustyrs Gud, men freds Gud.
3 Nåde vere med dykk og fred frå Gud Fader og vår Herre Jesus Kristus,
2 Miskunn og fred og kjærleik vere med dykk i rikt mål!
14 For han er vår fred, han som gjorde dei tvo til eitt og braut ned det gjerdet som var skilveggen, fiendskapen,
15 då han ved sitt kjøt avlyste den lovi som kom med bod og fyresegner, so han ved seg sjølv kunde skapa dei tvo til eitt nytt menneskje, med di han gjorde fred,
16 Men han, fredsens Herre, gjeve dykk fred alltid i alle måtar! Herren vere med dykk alle!
24 Uventande skal han koma inn i dei grøderikaste bygder av landet og gjera ting som korkje far hans eller forfederne hans hev gjort; herfang og rov og gods skal han strå ut til folket sitt; og mot borgerne skal han hava rådgjerder fyre, til ei viss tid.
11 For eg veit kva tankar eg hev med dykk, segjer Herren, tankar til fred og ikkje til tjon, å gjeva dykk framtid og von.
18 So framt det er mogelegt, so haldt de på dykkar sida fred med alle menneskje!