Repouso e Férias

13 Held du foten din att frå kviledagen, so du ei driv ditt yrke på min heilagdag, kallar du kviledagen «ei lyst», Herrens heilagdag «høgvyrd», ærar du honom og held deg frå dine tiltak, ikkje driv med ditt yrke eller prat -

14 då skal du frygda deg i Herren, yver haugarne i landet let eg deg fara og let deg njota arven åt Jakob, far din; for Herrens munn hev tala.

5 Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,

18 då er du trygg, då hev du von, du ottelaus til kvile gjeng.

19 Du ligg, og ingen upp deg skræmer, og mange vil deg gjerne tekkjast.

12 Det finst noko syrgjeleg leidt som eg hev set under soli: Rikdom som eigaren hev spart upp til si eigi ulukka.

2 Han gjeng inn til fred; dei kvila på sine lægje dei som hev ferdast beint fram.

24 Når du legg deg, so kvekk du ’kje upp, men du ligg og søv so godt.

2 Fåfengt stend de tidleg upp og sit til seint på kvelden og et det mødsame brød; det same gjev han venen sin som søv.

8 Du hev gjeve meg større gleda i mitt hjarta enn dei hev når deira korn og vin fell rikeleg. I fred vil eg både leggja meg og sovna; for du, Herre, let meg einsaman bu i trygd.

5 Eg ropar høgt til Herren, og han svarar meg frå sitt heilage fjell. Sela.

9 So stend det då att ei kviledagshelg for Guds folk.

10 For den som er komen inn til hans kvila, han hev og fenge kvila frå sine gjerningar liksom Gud frå sine.

31 Anten de so et eller drikk, eller kva de gjer, so gjer alt til Guds æra!