10 for då me var hjå dykk, baud me dykk og dette, at um nokon ikkje vil arbeida, skal han heller ikkje eta.
11 Me høyrer nemleg at sume ferdast uskipeleg millom dykk, so dei ikkje arbeider, men fer med slikt som ikkje kjem deim ved.
12 Men slike byd og påminner me i Herren Jesus Kristus, at dei skal arbeida i stilla og eta sitt eige brød.
31 Anten de so et eller drikk, eller kva de gjer, so gjer alt til Guds æra!
23 Det de gjer, gjer det av hjarta, so som for Herren og ikkje for menneskje,
6 Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
7 Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
8 men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
9 Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
10 Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
11 so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
23 Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.
17 Og alt som de gjer i ord eller gjerning, gjer det alt i Herren Jesu namn, med takk til Gud Fader ved honom!
12 Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som trur på meg, han skal gjera dei same verki som eg gjer, og han skal gjera større verk enn dei. For eg gjeng til Faderen,
24 Strævsam hand kjem upp til herrevelde, men leta fører til trældom.
14 Lat alt hjå dykk ganga fyre seg i kjærleik!
12 Då skyna eg at dei ikkje hev noko betre enn å gleda seg og goda seg so lenge livet varer.
13 Men det å eta og drikka og njota livet midt i all møda, det og ei Guds gåva for kvar mann.
14 Gjer alt utan murring og tvilsmål,
15 so de kann vera lastelause og reine, Guds ulastande born midt i ei ukyndt og rangsnudd ætt, der de syner dykk som ljos i verdi,
4 Lat-hand skaper armod, men strevsam hand gjer rik.
22 D’er Herrens velsigning som gjer rik, og eige stræv legg inkje til.
15 Legg vinn på å framstella deg sjølv som sannrøynd for Gud, ein arbeidar som ikkje tarv skjemmast, med di du lærer sannings-ordet retteleg!
24 Strævsam hand kjem upp til herrevelde, men leta fører til trældom.
3 Legg verki dine på Herren, so skal tankarne dine få framgang.
8 Og Gud er megtig til å gjeva dykk all nåde i rikt mål, so de i alle ting alltid kann hava all nøgd og vera rike til all god gjerning,
3 Legg verki dine på Herren, so skal tankarne dine få framgang.
9 Tvo er betre farne enn ein, for dei hev god løn for strævet sitt.
13 Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
19 For då tenkjer han ikkje so mykje på livedagarne sine, av di Gud gjev honom nok å gjera med hjartegleda hans.
23 Det de gjer, gjer det av hjarta, so som for Herren og ikkje for menneskje,
24 då de veit at de skal få arven til løn av Herren. Ten Herren Kristus!
16 Heile skrifti er innanda av Gud og er dugleg til lærdom, til yvertyding, til rettleiding, til uppseding i rettferd,
17 so gudsmannen kann verta fullkomen, dugleg til all god gjerning.
18 Og so tidt Gud gjev ein mann rikdom og skattar og attpå gjer honom før til å njota godt av det og taka sin lut og gleda seg i møda si, so er det ei gåva frå Gud.
8 Det hender at ein mann stend åleine og hev ingen annan med seg, korkje son eller bror; og like vel er det ingen ende på alt strævet hans, og augo hans vert ikkje mette av rikdom. Men kven strævar eg for og neittar meg sjølv det som godt er? Det er fåfengt, og ei leid møda er det.
8 Vara dykk at de ikkje skal missa det de hev arbeidt dykk til, men må få full løn!
11 og setja dykkar æra i å liva stilt og taka vare på dykkar eigne saker og arbeida med henderne, som me hev bode dykk,
12 so de må ferdast sømeleg med deim som er utanfor, og ikkje trenga til nokon.
11 Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
4 Og eg såg at alt stræv og all dugleik i arbeidet ikkje er anna enn ovund som driv den eine fyre den andre. Det og er fåfengd og jag etter vind.
24 Men for meg sjølv agtar eg ikkje mitt liv eit ord verdt, når eg berre kann fullføra mitt laup og den tenesta som eg fekk av Herren Jesus: å vitna um evangeliet um Guds nåde.
10 Alt det di hand vinn gjera med di kraft, det skal du gjera, for det finst ikkje arbeid eller utrekning eller kunnskap eller visdom i helheimen som du gjeng til.
7 og godviljugt tener som for Herren og ikkje som for menneskje,
8 då de veit, at kva godt kvar gjer, det skal han få att av Herren, anten han so er tenar eller fri mann.
58 Difor, mine kjære brør, ver faste og uruggelege, alltid rike i Herrens gjerning, då de veit at dykkar arbeid er ikkje fåfengt i Herren!
17 Og Herren, vår Guds ynde vere yver oss, og det våre hender gjer, gjeve du framgang for oss, ja, det våre hender gjer, det gjeve du framgang!
13 Og kven er det som kann gjera dykk vondt når de stræver etter det gode?
26 Sjå på fuglarne i lufti: Dei sår ikkje, og haustar ikkje, og samlar ikkje i hus, og far dykkar i himmelen føder deim like vel. Er ikkje de mykje meir enn dei?
15 Legg vinn på å framstella deg sjølv som sannrøynd for Gud, ein arbeidar som ikkje tarv skjemmast, med di du lærer sannings-ordet retteleg!
28 Den som stal, stele ikkje lenger, men arbeide heller og gjere noko godt med sine hender, so han kann hava noko å gjeva til dei trengande.
9 So stend det då att ei kviledagshelg for Guds folk.
10 For den som er komen inn til hans kvila, han hev og fenge kvila frå sine gjerningar liksom Gud frå sine.