26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.
14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.
15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.
16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.
3 Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
4 Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
8 Den som elskar si sjæl, han vinn seg vit, den som vaktar sitt skyn, skal finna lukka.
15 So sagde han til deim: «Sjå og tak dykk i vare for all havesykja! For ingen kann tryggja livet sitt med det han eig, um han er aldri so rik.»
36 Kva gagnar det eit menneskje å vinna heile verdi, men tapa sjæli si?
13 Kven er vis og vitug imillom dykk? Han må ved god ferd syna sine gjerningar i visdoms spaklynde.
25 Difor segjer eg dykk: Syt ikkje for livet dykkar, kva de skal eta og kva de skal drikka, eller for likamen dykkar, kva de skal klæda dykk med! Er ikkje livet meir enn maten og likamen meir enn klædi?
26 Sjå på fuglarne i lufti: Dei sår ikkje, og haustar ikkje, og samlar ikkje i hus, og far dykkar i himmelen føder deim like vel. Er ikkje de mykje meir enn dei?
27 Og kven av dykk kann leggja ei einaste aln til livsvegen sin, um han syter aldri so mykje?
38 Den som trur på meg, frå hans liv skal det, som Skrifti segjer, renna elvar med livande vatn.»
10 For «den som vil elska livet og sjå gode dagar, han skal halda tunga frå det som vondt er og lipporne frå svikfull tale;
11 han vike frå vondt og gjere godt, han søkje fred og trå etter honom!
20 Eg er krossfest med Kristus, eg liver ikkje sjølv meir, men Kristus liver i meg, og det livet eg no liver i kjøtet, det liver eg i trui på Guds son, som elska meg og gav seg sjølv for meg.
6 Berre lukka og miskunn skal fylgja meg alle mine livdagar, og eg skal bu i Herrens hus i ævelengd.
14 Trå etter fred med alle og etter helging! for utan henne skal ingen sjå Herren.
27 Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.
31 Grå hår er fager krans! Han er å vinna på rettferds veg.
12 Å telja våre dagar, det lære du oss, at me kann få visdom i hjarta.
6 Jesus svarar: «Eg er vegen og sanningi og livet. Ingen kjem til Faderen utan gjenom meg;
10 Vår livstid, ho varer sytti år, og når der er mykje kraft, åtteti år, og jamvel det stoltaste er møda og fåfengd, for snart er det framfare, og me flaug burt.
3 og det er det ævelege livet at dei kjenner deg, den einaste sanne Gud, og den du sende, Jesus Kristus.
7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.
11 og setja dykkar æra i å liva stilt og taka vare på dykkar eigne saker og arbeida med henderne, som me hev bode dykk,
12 so de må ferdast sømeleg med deim som er utanfor, og ikkje trenga til nokon.
35 Jesus svara: «Eg er livsens brød; den som kjem til meg, skal ikkje hungra, og den som trur på meg, skal aldri tyrsta.
33 Eg vil syngja for Herren so lenge eg liver, eg vil lovsyngja min Gud so lenge eg er til.
4 Mitt hjarta brann i min barm; ved mi grunding kveiktest eld - eg tala med mi tunga.
5 Herre, lat meg få vita min ende og målet på mine dagar, kva det er; lat meg vita kor snargjengd eg er!
6 Sjå, som ei lovebreidd hev du sett mine dagar, og mi livstid er som ingen ting for deg; berre som den tome fåfengd er kvart menneskje sett her. Sela.
7 for me ferdast i tru, men ikkje i syn.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
17 Den som på tukt tek vare, gjeng til livet, men den fer vilt som ikkje agtar age.
10 Tjuven kjem ikkje for anna enn for di han vilde stela og slagta og øyda; eg er komen for dei skal hava liv og hava nøgdi.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
25 Då sagde Jesus til henne: «Eg er uppstoda og livet! Den som trur på meg, skal liva, um han so døyr,
26 og kvar den som liver og trur på meg, skal i all æva ikkje døy. Trur du det?»
2 og skikka dykk ikkje likt med denne verdi, men umlagast med uppatnying av hugen dykkar, so de kann prøva kva som er Guds vilje: det gode og hugnadlege og fullkomne.
6 Alt som hev ande, love Herren! Halleluja!
12 Sæl den mannen som held ut i freisting! for når han er prøvd, skal han få livsens kruna, som Gud hev lova deim som elskar honom.
34 So kalla han folket til seg saman med læresveinarne sine og sagde: «Vil nokon vera i lag med meg, so lyt han gløyma seg sjølv, og taka krossen sin upp og fylgja etter meg.
35 For den som vil berga livet sitt, skal missa det; men den som misser livet for mi og evangeliet skuld, han skal berga det.
36 Kva gagnar det eit menneskje å vinna heile verdi, men tapa sjæli si?
37 For kva kann menneskjet gjeva i byte for sjæli si?
38 For den som skjemmest ved meg og ordi mine i denne utrue og synduge ætti, honom skal og Menneskjesonen skjemmast ved når han kjem i herlegdomen åt Far sin med dei heilage englarne.
20 Eg er krossfest med Kristus, eg liver ikkje sjølv meir, men Kristus liver i meg, og det livet eg no liver i kjøtet, det liver eg i trui på Guds son, som elska meg og gav seg sjølv for meg.
12 Æra far din og mor di, so du fær liva lenge i det landet som Herren, din Gud, gjev deg!
23 Det de gjer, gjer det av hjarta, so som for Herren og ikkje for menneskje,
24 då de veit at de skal få arven til løn av Herren. Ten Herren Kristus!
19 Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
93 I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
7 Og Herren Gud skapte mannen av mold or marki, og bles livsens ande i nosi hans, og mannen fekk ånd og liv.
9 Dei vert mette til fullnad av det feite i ditt hus, og av din yverflødande fagnad gjev du deim å drikka.
3 Bøyg ditt øyra til meg, berga meg snart, ver meg eit festningsberg, ei fast borg til å frelsa meg!
16 Gjer du som eg segjer med deg i dag, elskar du Herren, din Gud, og gjeng på hans vegar, og held bodi og fyresegnerne og loverne hans, då skal du liva og veksa, og Herren, din Gud, skal velsigna deg i det landet du kjem til å eiga.
1 Alt hev si stund, og kvart tiltak under himmelen hev si tid:
21 Den som strævar etter rettferd og miskunn, han skal finna liv og rettferd og æra.
23 For den løn som syndi gjev, er dauden, men Guds nådegåva er ævelegt liv i Kristus Jesus, vår Herre.
4 Eitt hev eg bede Herren um, det stundar eg etter: at eg må bu i Herrens hus alle mine livdagar, so eg kann skoda Herrens ynde og grunda i hans tempel.
12 Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
13 Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
14 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
15 Sjå difor til korleis de kann ferdast varleg, ikkje som uvise, men som vise,
16 so de kjøper den laglege tid; for dagarne er vonde!