1 Cântico dos Cânticos de Salomão.
2 Ah, se ele me beijasse, se a sua boca me cobrisse de beijos... Sim, as suas carícias são mais agradáveis que o vinho.
3 A fragrância dos seus perfumes é suave; o seu nome é como perfume derramado. Não é à toa que as jovens o amam!
4 Leve-me com você! Vamos depressa! Leve-me o rei para os seus aposentos! Estamos alegres e felizes por sua causa; celebraremos o seu amor mais do que o vinho. Com toda a razão você é amado!
5 Estou escura, mas sou bela, ó mulheres de Jerusalém; escura como as tendas de Quedar, bela como as cortinas de Salomão.
6 Não me fiquem olhando assim porque estou escura; foi o sol que me queimou a pele. Os filhos de minha mãe zangaram-se comigo e fizeram-me tomar conta das vinhas; da minha própria vinha, porém, eu não pude cuidar.
7 Conte-me, você a quem amo, onde faz pastar o seu rebanho e onde faz as suas ovelhas descansarem ao meio-dia? Se eu não o souber, serei como uma mulher coberta com véu junto aos rebanhos dos seus amigos.
8 Se você, a mais linda das mulheres, se você não o sabe, siga a trilha das ovelhas e faça as suas cabritas pastarem junto às tendas dos pastores.
9 Comparo você, minha querida, a uma égua das carruagens do faraó.
10 Como são belas as suas faces entre os brincos, e o seu pescoço com os colares de jóias!
11 Faremos para você brincos de ouro com incrustações de prata.
12 Enquanto o rei estava em seus aposentos, o meu nardo espalhou a sua fragrância.
13 O meu amado é para mim como uma pequenina bolsa de mirra que passa a noite entre os meus seios.
14 O meu amado é para mim um ramalhete de flores de hena das vinhas de En-Gedi.
15 Como você é linda, minha querida! Ah, como é linda! Seus olhos são pombas.
16 Como você é belo, meu amado! Ah, como é encantador! Verdejante é o nosso leito.
17 De cedro são as vigas da nossa casa, e de cipreste os caibros do nosso telhado.
1 א big ש /big יר השירים אשר לשלמה
2 ב ישקני מנשיקות פיהו כי טובים דדיך מיין
3 ג לריח שמניך טובים שמן תורק שמך על כן עלמות אהבוך
4 ד משכני אחריך נרוצה הביאני המלך חדריו נגילה ונשמחה בך--נזכירה דדיך מיין מישרים אהבוך {פ}
5 ה שחורה אני ונאוה בנות ירושלם כאהלי קדר כיריעות שלמה
6 ו אל תראוני שאני שחרחרת ששזפתני השמש בני אמי נחרו בי שמני נטרה את הכרמים--כרמי שלי לא נטרתי
7 ז הגידה לי שאהבה נפשי איכה תרעה איכה תרביץ בצהרים שלמה אהיה כעטיה על עדרי חבריך
8 ח אם לא תדעי לך היפה בנשים צאי לך בעקבי הצאן ורעי את גדיתיך על משכנות הרעים {פ}
9 ט לססתי ברכבי פרעה דמיתיך רעיתי
10 י נאוו לחייך בתרים צוארך בחרוזים
11 יא תורי זהב נעשה לך עם נקדות הכסף
12 יב עד שהמלך במסבו נרדי נתן ריחו
13 יג צרור המר דודי לי בין שדי ילין
14 יד אשכל הכפר דודי לי בכרמי עין גדי {ס}
15 טו הנך יפה רעיתי הנך יפה עיניך יונים
16 טז הנך יפה דודי אף נעים אף ערשנו רעננה
17 יז קרות בתינו ארזים רחיטנו (רהיטנו) ברותים