1 "Calem-se diante de mim, ó ilhas! Que as nações renovem as suas forças! Que elas se apresentem para se defender; vamos nos encontrar para decidir a questão.

2 "Quem despertou o que vem do oriente, e chamou-o em retidão ao seu serviço, entregando-lhe nações e subjugando reis diante dele? Com a espada ele os reduz a pó, com o arco os dispersa como palha.

3 Ele os persegue e avança em segurança, por um caminho que seus pés jamais percorreram.

4 Quem fez tudo isso? Quem chama as gerações à existência desde o princípio? Fui eu mesmo, o Senhor, o primeiro, que continuarei sendo, até mesmo com os últimos. "

5 As ilhas viram isso e temem; os confins da terra tremem. Eles se aproximam e vêm à frente;

6 cada um ajuda o outro e diz a seu irmão: "Seja forte! "

7 O artesão encoraja o ourives, e aquele que alisa com o martelo incentiva o que bate na bigorna. Ele diz acerca da soldagem: "Está boa. " E fixa o ídolo com prego para que não tombe.

8 "Você, porém, ó Israel, meu servo, Jacó, a quem escolhi, vocês, descendentes de Abraão, meu amigo,

9 eu os tirei dos confins da terra, de seus recantos mais distantes eu os chamei. Eu disse: "Você é meu servo"; eu o escolhi e não o rejeitei.

10 Por isso não tema, pois estou com você; não tenha medo, pois sou o seu Deus. Eu o fortalecerei e o ajudarei; Eu o segurarei com a minha mão direita vitoriosa.

11 "Todos os que o odeiam certamente serão humilhados e constrangidos; aqueles que se opõem a você serão como nada e perecerão.

12 Embora procure os seus inimigos, você não os encontrará. Os que guerreiam contra você serão reduzidos a nada.

13 Pois eu sou o Senhor, o seu Deus, que o segura pela mão direita e lhe diz: Não tema; eu o ajudarei.

14 Não tenha medo, ó verme Jacó, ó pequeno Israel, pois eu mesmo o ajudarei", declara o Senhor, seu Redentor, o Santo de Israel.

15 "Veja, eu o tornarei um debulhador, novo e cortante, com muitos dentes. Você debulhará os montes e os esmagará, e reduzirá as colinas a palha.

16 Você irá peneirá-los, o vento os levará, e uma ventania os espalhará. Mas você se regozijará no Senhor e no Santo de Israel se gloriará.

17 "O pobre e o necessitado buscam água, e não encontram! Suas línguas estão ressequidas de sede. Mas eu, o Senhor, lhes responderei; eu, o Deus de Israel, não os abandonarei.

18 Abrirei rios nas colinas estéreis, e fontes nos vales. Transformarei o deserto num lago, e o chão ressequido em mananciais.

19 Porei no deserto o cedro, a acácia, a murta e a oliveira. Colocarei juntos no ermo o cipreste, o abeto e o pinheiro,

20 para que o povo veja e saiba, e todos vejam e saibam, que a mão do Senhor fez isso, que o Santo de Israel o criou.

21 "Exponham a sua causa", diz o Senhor. "Apresentem as suas provas", diz o rei de Jacó.

22 "Tragam os seus ídolos para nos dizerem o que vai acontecer. Que eles nos contem como eram as coisas anteriores, para que as consideremos e saibamos o seu resultado final; ou que nos declarem as coisas vindouras,

23 revelem-nos o futuro, para que saibamos que vocês são deuses. Façam alguma coisa, boa ou má, para que nos rendamos, cheios de temor.

24 Mas vejam só! Vocês não são nada, e as suas obras são totalmente nulas; detestável é aquele que os escolhe!

25 "Despertei um homem, e do norte ele vem; desde o nascente proclamará o meu nome. Pisa em governantes como em argamassa, como o oleiro amassa o barro.

26 Quem falou disso desde o princípio, para que o soubéssemos, ou antecipadamente, para que pudéssemos dizer: "Ele estava certo"? Ninguém o revelou, ninguém o fez ouvir, ninguém ouviu palavra alguma de vocês.

27 Desde o princípio eu disse a Sião: "Veja, estas coisas acontecendo! " A Jerusalém eu darei um mensageiro de boas novas.

28 Olho, e não há ninguém entre eles, nenhum conselheiro que dê resposta quando pergunto.

29 Veja, são todos falsos! Seus feitos são nulos; suas imagens fundidas não passam de um sopro e nulidade!

1 א החרישו אלי איים ולאמים יחליפו כח יגשו אז ידברו יחדו למשפט נקרבה

2 ב מי העיר ממזרח צדק יקראהו לרגלו יתן לפניו גוים ומלכים ירד--יתן כעפר חרבו כקש נדף קשתו

3 ג ירדפם יעבור שלום ארח ברגליו לא יבוא

4 ד מי פעל ועשה קרא הדרות מראש  אני יהוה ראשון ואת אחרנים אני הוא

5 ה ראו איים ויראו קצות הארץ יחרדו קרבו ויאתיון

6 ו איש את רעהו יעזרו ולאחיו יאמר חזק

7 ז ויחזק חרש את צרף מחליק פטיש את הולם פעם אמר לדבק טוב הוא ויחזקהו במסמרים לא ימוט  {ס}

8 ח ואתה ישראל עבדי יעקב אשר בחרתיך זרע אברהם אהבי

9 ט אשר החזקתיך מקצות הארץ ומאציליה קראתיך ואמר לך עבדי אתה בחרתיך ולא מאסתיך

10 י אל תירא כי עמך אני אל תשתע כי אני אלהיך אמצתיך אף עזרתיך--אף תמכתיך בימין צדקי

11 יא הן יבשו ויכלמו כל הנחרים בך יהיו כאין ויאבדו אנשי ריבך

12 יב תבקשם ולא תמצאם אנשי מצתך יהיו כאין וכאפס אנשי מלחמתך

13 יג כי אני יהוה אלהיך--מחזיק ימינך האמר לך אל תירא אני עזרתיך  {ס}

14 יד אל תיראי תולעת יעקב מתי ישראל אני עזרתיך נאם יהוה וגאלך קדוש ישראל

15 טו הנה שמתיך למורג חרוץ חדש--בעל פיפיות תדוש הרים ותדק וגבעות כמץ תשים

16 טז תזרם ורוח תשאם וסערה תפיץ אותם ואתה תגיל ביהוה בקדוש ישראל תתהלל  {ס}

17 יז העניים והאביונים מבקשים מים ואין--לשונם בצמא נשתה אני יהוה אענם אלהי ישראל לא אעזבם

18 יח אפתח על שפיים נהרות ובתוך בקעות מעינות אשים מדבר לאגם מים וארץ ציה למוצאי מים

19 יט אתן במדבר ארז שטה והדס ועץ שמן אשים בערבה ברוש תדהר ותאשור--יחדו

20 כ למען יראו וידעו וישימו וישכילו יחדו--כי יד יהוה עשתה זאת וקדוש ישראל בראה  {פ}

21 כא קרבו ריבכם יאמר יהוה הגישו עצמותיכם יאמר מלך יעקב

22 כב יגישו ויגידו לנו את אשר תקרינה הראשנות מה הנה הגידו ונשימה לבנו ונדעה אחריתן או הבאות השמיענו

23 כג הגידו האתיות לאחור ונדעה כי אלהים אתם אף תיטיבו ותרעו ונשתעה ונרא (ונראה) יחדו

24 כד הן אתם מאין ופעלכם מאפע תועבה יבחר בכם  {פ}

25 כה העירותי מצפון ויאת ממזרח שמש יקרא בשמי ויבא סגנים כמו חמר וכמו יוצר ירמס טיט

26 כו מי הגיד מראש ונדעה ומלפנים ונאמר צדיק אף אין מגיד אף אין משמיע--אף אין שמע אמריכם

27 כז ראשון לציון הנה הנם ולירושלם מבשר אתן

28 כח וארא ואין איש ומאלה ואין יועץ ואשאלם וישיבו דבר

29 כט הן כלם און אפס מעשיהם רוח ותהו נסכיהם  {פ}