1 Então Zofar, de Naamate, respondeu:
2 "Agitam-se os meus pensamentos e levam-me a responder porque estou profundamente perturbado.
3 Ouvi uma repreensão que me desonra, e o meu entendimento faz-me contestar.
4 "Certamente você sabe que sempre foi assim, desde a antigüidade; desde que o homem foi posto na terra,
5 o riso dos maus é passageiro, e a alegria dos ímpios dura apenas um instante.
6 Mesmo que o seu orgulho chegue aos céus e a sua cabeça toque as nuvens,
7 ele perecerá para sempre, como o seu próprio excremento; os que o tinham visto perguntarão: ‘Onde ele foi parar? ’
8 Ele voa e vai-se como um sonho, para nunca mais ser encontrado, banido como uma visão noturna.
9 O olho que o viu não o verá mais, nem o seu lugar o tornará a ver.
10 Seus filhos têm que indenizar os pobres; ele próprio, com suas mãos, terá que refazer sua riqueza.
11 O vigor juvenil que enche os seus ossos jazerá com ele no pó.
12 "Mesmo que o mal seja doce em sua boca e ele o esconda sob a língua,
13 mesmo que o retenha na boca para saboreá-lo,
14 ainda assim a sua comida azedará no estômago; e será como veneno de cobra em seu interior.
15 Ele vomitará as riquezas que engoliu; Deus fará seu estômago lançá-las fora.
16 Sugará veneno de cobra; as presas de uma víbora o matarão.
17 Não terá gosto na contemplação dos regatos, e dos rios que vertem mel e nata.
18 Terá que devolver aquilo pelo que lutou, sem aproveitá-lo, e não desfrutará dos lucros do seu comércio.
19 Sim, pois ele tem oprimido os pobres e os tem deixado desamparados; apoderou-se de casas que não construiu.
20 "Certo é que a sua cobiça não lhe trará descanso, e o seu tesouro não o salvará.
21 Nada lhe restou para devorar; sua prosperidade não durará muito.
22 Em meio à sua fartura, a aflição o dominará; a força total da desgraça o atingirá.
23 Quando ele estiver de estômago cheio, Deus dará vazão às tremendas chamas de sua ira, e sobre ele despejará o seu furor.
24 Se escapar da arma de ferro, o bronze da sua flecha o atravessará.
25 Ele o arrancará das suas costas, a ponta reluzente saindo do seu fígado. Grande pavor virá sobre ele;
26 densas trevas estarão à espera dos seus tesouros. Um fogo não assoprado o consumirá e devorará o que sobrar em sua tenda.
27 Os céus porão à mostra a sua culpa; a terra se levantará contra ele.
28 Uma inundação arrastará a sua casa, águas avassaladoras, no dia da ira de Deus.
29 Esse é o destino que Deus dá aos ímpios, é a herança designada por Deus para eles".
1 א ויען צפר הנעמתי ויאמר br
2 ב לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי br
3 ג מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני br
4 ד הזאת ידעת מני-עד מני שים אדם עלי-ארץ br
5 ה כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי-רגע br
6 ו אם-יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע br
7 ז כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו br
8 ח כחלום יעוף ולא ימצאהו וידד כחזיון לילה br
9 ט עין שזפתו ולא תוסיף ולא-עוד תשורנו מקומו br
10 י בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו br
11 יא עצמותיו מלאו עלומו ועמו על-עפר תשכב br
12 יב אם-תמתיק בפיו רעה-- יכחידנה תחת לשנו br
13 יג יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו br
14 יד לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו br
15 טו חיל בלע ויקאנו מבטנו ירשנו אל br
16 טז ראש-פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה br
17 יז אל-ירא בפלגות-- נהרי נחלי דבש וחמאה br
18 יח משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס br
19 יט כי-רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו br
20 כ כי לא-ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט br
21 כא אין-שריד לאכלו על-כן לא-יחיל טובו br
22 כב במלאות שפקו יצר לו כל-יד עמל תבאנו br
23 כג יהי למלא בטנו--ישלח-בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו br
24 כד יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה br
25 כה שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים br
26 כו כל-חשך טמון לצפוניו br תאכלהו אש לא-נפח ירע שריד באהלו br
27 כז יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו br
28 כח יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו br
29 כט זה חלק-אדם רשע--מאלהים ונחלת אמרו מאל