1 "Fiz acordo com os meus olhos de não olhar com cobiça para as moças.

2 Pois qual é a porção que o homem recebe de Deus, lá de cima? Qual a sua herança do Todo-poderoso, que habita nas alturas?

3 Não é ruína para os ímpios, desgraça para os que fazem o mal?

4 Não vê ele os meus caminhos, e não considera cada um de meus passos?

5 "Se me conduzi com falsidade, ou se meus pés se apressaram a enganar,

6 Deus me pese em balança justa, e saberá que não tenho culpa;

7 se meus passos desviaram-se do caminho, se o meu coração foi conduzido por meus olhos, ou se minhas mãos foram contaminadas,

8 que outros comam o que semeei, e que as minhas plantações sejam arrancadas pelas raízes.

9 "Se o meu coração foi seduzido por mulher, ou se fiquei à espreita junto à porta do meu próximo,

10 que a minha esposa moa cereal de outro homem, e que outros durmam com ela.

11 Pois fazê-lo seria vergonhoso, crime merecedor de julgamento.

12 Isso é um fogo que consome até a Destruição; teria extirpado a minha colheita.

13 "Se neguei justiça aos meus servos e servas, quando reclamaram contra mim,

14 que farei quando Deus me confrontar? Que responderei quando chamado a prestar contas?

15 Aquele que me fez no ventre materno não fez também a eles? Não foi ele quem formou a mim e a eles No interior de nossas mães?

16 "Se não atendi aos desejos do pobre, ou se fatiguei os olhos da viúva,

17 se comi meu pão sozinho, sem compartilhá-lo com o órfão,

18 sendo que desde a minha juventude o criei como se fosse seu pai, e desde o nascimento guiei a viúva;

19 se vi alguém morrendo por falta de roupa, ou um necessitado sem cobertor,

20 e o seu coração não me abençoou porque o aqueci com a lã de minhas ovelhas,

21 se levantei a mão contra o órfão, ciente da minha influência no tribunal,

22 que o meu braço descaia do ombro, e se quebre nas juntas.

23 Pois eu tinha medo que Deus me destruísse, e, temendo o seu esplendor, não podia fazer tais coisas.

24 "Se pus no ouro a minha confiança e disse ao ouro puro: Você é a minha garantia,

25 se me regozijei por ter grande riqueza, pela fortuna que as minhas mãos obtiveram,

26 se contemplei o sol em seu fulgor e a lua a mover-se esplêndida,

27 e em segredo o meu coração foi seduzido e a minha mão lhes ofereceu beijos de veneração,

28 esses também seriam pecados merecedores de condenação, pois eu teria sido infiel a Deus, que está nas alturas.

29 "Se a desgraça do meu inimigo me alegrou, ou se os problemas que teve me deram prazer;

30 eu, que nunca deixei minha boca pecar, lançando maldição sobre ele;

31 se os que moram em minha casa nunca tivessem dito: ‘Quem não recebeu de Jó um pedaço de carne? ’,

32 sendo que nenhum estrangeiro teve que passar a noite na rua, pois a minha porta sempre esteve aberta para o viajante;

33 se escondi o meu pecado, como outros fazem, acobertando no coração a minha culpa,

34 com tanto medo da multidão e do desprezo dos familiares que me calei e não saí de casa...

35 ( "Ah, se alguém me ouvisse! Agora assino a minha defesa. Que o Todo-poderoso me responda; que o meu acusador faça a acusação por escrito.

36 Eu bem que a levaria nos ombros e a usaria como coroa.

37 Eu lhe falaria sobre todos os meus passos; como um príncipe eu me aproximaria dele. )

38 "Se a minha terra se queixar de mim e todos os seus sulcos chorarem,

39 se consumi os seus produtos sem nada pagar, ou se causei desânimo aos seus ocupantes,

40 que me venham espinhos em lugar de trigo e ervas daninhas em lugar de cevada". Aqui terminam as palavras de Jó.

1 א   ברית כרתי לעיני    ומה אתבונן על-בתולה br

2 ב   ומה חלק אלוה ממעל    ונחלת שדי ממרמים br

3 ג   הלא-איד לעול    ונכר לפעלי און br

4 ד   הלא-הוא יראה דרכי    וכל-צעדי יספור br

5 ה   אם-הלכתי עם-שוא    ותחש על-מרמה רגלי br

6 ו   ישקלני במאזני-צדק    וידע אלוה תמתי br

7 ז   אם תטה אשרי    מני הדרך br ואחר עיני הלך לבי    ובכפי דבק מאום br

8 ח   אזרעה ואחר יאכל    וצאצאי ישרשו br

9 ט   אם-נפתה לבי על-אשה    ועל-פתח רעי ארבתי br

10 י   תטחן לאחר אשתי    ועליה יכרעון אחרין br

11 יא   כי-הוא (היא) זמה    והיא (והוא) עון פלילים br

12 יב   כי אש היא עד-אבדון תאכל    ובכל-תבואתי תשרש br

13 יג   אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי    ברבם עמדי br

14 יד   ומה אעשה כי-יקום אל    וכי-יפקד מה אשיבנו br

15 טו   הלא-בבטן עשני עשהו    ויכננו ברחם אחד br

16 טז   אם-אמנע מחפץ דלים    ועיני אלמנה אכלה br

17 יז   ואכל פתי לבדי    ולא-אכל יתום ממנה br

18 יח   כי מנעורי גדלני כאב    ומבטן אמי אנחנה br

19 יט   אם-אראה אובד מבלי לבוש    ואין כסות לאביון br

20 כ   אם-לא ברכוני חלצו    ומגז כבשי יתחמם br

21 כא   אם-הניפותי על-יתום ידי    כי-אראה בשער עזרתי br

22 כב   כתפי משכמה תפול    ואזרעי מקנה תשבר br

23 כג   כי פחד אלי איד אל    ומשאתו לא אוכל br

24 כד   אם-שמתי זהב כסלי    ולכתם אמרתי מבטחי br

25 כה   אם-אשמח כי-רב חילי    וכי-כביר מצאה ידי br

26 כו   אם-אראה אור כי יהל    וירח יקר הלך br

27 כז   ויפת בסתר לבי    ותשק ידי לפי br

28 כח   גם-הוא עון פלילי    כי-כחשתי לאל ממעל br

29 כט   אם-אשמח בפיד משנאי    והתעררתי כי-מצאו רע br

30 ל   ולא-נתתי לחטא חכי--    לשאל באלה נפשו br

31 לא   אם-לא אמרו מתי אהלי    מי-יתן מבשרו לא נשבע br

32 לב   בחוץ לא-ילין גר    דלתי לארח אפתח br

33 לג   אם-כסיתי כאדם פשעי--    לטמון בחבי עוני br

34 לד   כי אערוץ המון רבה--    ובוז-משפחות יחתני br ואדם    לא-אצא פתח br

35 לה   מי יתן-לי שמע לי--    הן-תוי שדי יענני br וספר כתב    איש ריבי br

36 לו   אם-לא על-שכמי אשאנו    אענדנו עטרות לי br

37 לז   מספר צעדי אגידנו    כמו-נגיד אקרבנו br

38 לח   אם-עלי אדמתי תזעק    ויחד תלמיה יבכיון br

39 לט   אם-כחה אכלתי בלי-כסף    ונפש בעליה הפחתי br

40 מ   תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה    תמו דברי איוב