1 Lembra-te, Senhor, do que tem acontecido conosco; olha e vê a nossa desgraça.
2 Nossa herança foi entregue aos estranhos, nossas casas, aos estrangeiros.
3 Somos órfãos de pai, nossas mães são viúvas.
4 Temos que comprar a água que bebemos; nossa lenha, só conseguimos pagando.
5 Aqueles que nos perseguem estão bem próximos; estamos exaustos e não temos como descansar.
6 Submetemo-nos ao Egito e à Assíria a fim de conseguirmos pão.
7 Nossos pais pecaram e já não existem mais, e nós levamos o castigo pelos seus pecados.
8 Escravos dominam sobre nós, e não há quem possa livrar-nos das suas mãos.
9 Conseguimos pão arriscando as nossas vidas enfrentando a espada do deserto.
10 Nossa pele está quente como um forno, febril de tanta fome.
11 As mulheres têm sido violentadas em Sião, e as virgens, nas cidades de Judá.
12 Os líderes foram pendurados pelas mãos; aos idosos não se mostra nenhum respeito.
13 Os jovens trabalham nos moinhos; os meninos cambaleiam sob o fardo de lenha.
14 Os líderes já não se reúnem junto às portas da cidade; os jovens cessaram a sua música.
15 Dos nossos corações fugiu a alegria; nossas danças se transformaram em lamentos.
16 A coroa caiu da nossa cabeça. Ai de nós, porque temos pecado!
17 E por esse motivo o nosso coração desfalece, e os nossos olhos perdem o brilho.
18 Tudo porque o monte Sião está deserto, e os chacais perambulam por ele.
19 Tu, Senhor, reinas para sempre; teu trono permanece de geração a geração.
20 Por que motivo então te esquecerias de nós? Por que haverias de desamparar-nos por tanto tempo?
21 Restaura-nos para ti, Senhor, para que voltemos; renova os nossos dias como os de antigamente,
22 a não ser que já nos tenhas rejeitado completamente e a tua ira contra nós não tenha limite!
1 א זכר יהוה מה היה לנו הביט (הביטה) וראה את חרפתנו
2 ב נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים
3 ג יתומים היינו אין (ואין) אב אמתינו כאלמנות
4 ד מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו
5 ה על צוארנו נרדפנו יגענו לא (ולא) הונח לנו
6 ו מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם
7 ז אבתינו חטאו אינם (ואינם) אנחנו (ואנחנו) עונתיהם סבלנו
8 ח עבדים משלו בנו פרק אין מידם
9 ט בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר
10 י עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב
11 יא נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה
12 יב שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו
13 יג בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו
14 יד זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם
15 טו שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו
16 טז נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו
17 יז על זה היה דוה לבנו--על אלה חשכו עינינו
18 יח על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו {פ}
19 יט אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדור ודור
20 כ למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים
21 כא השיבנו יהוה אליך ונשוב (ונשובה) חדש ימינו כקדם
22 כב כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד {ש}