1 "Coloquem a trombeta em seus lábios! É como uma águia sobre o templo do Senhor, porquanto quebraram a minha aliança e se rebelaram contra a minha Lei.

2 Israel clama a mim: ‘Ó nosso Deus, nós te reconhecemos! ’

3 Mas Israel rejeitou o que é bom; um inimigo o perseguirá.

4 Eles instituíram reis sem o meu consentimento; escolheram líderes sem a minha aprovação. Com prata e ouro fizeram ídolos para si, para a sua própria destruição.

5 Lance fora o seu ídolo em forma de bezerro, ó Samaria! A minha ira se acende contra eles. Até quando serão incapazes de pureza?

6 Este bezerro procede de Israel! Um escultor o fez. Ele não é Deus. Será partido em pedaços o bezerro de Samaria.

7 "Eles semeiam vento e colhem tempestade. O talo não tem espiga; não produzirá farinha. Caso produzisse o trigo, estrangeiros o devorariam.

8 Israel é devorado; agora está entre as nações como algo sem valor.

9 Pois eles foram para a Assíria. O jumento selvagem mantém-se livre, mas Efraim vendeu-se para os seus amantes.

10 Embora se tenham vendido às nações, agora os ajuntarei, e logo começarão a definhar sob a opressão do rei poderoso.

11 "Embora Efraim tenha construído muitos altares para ofertas pelo pecado, eles se tornaram altares para o pecado.

12 Eu lhes escrevi todos os ensinos da minha Lei, mas eles os consideraram algo estranho.

13 Eles me oferecem sacrifícios e comem a carne, mas o Senhor não se agrada deles. Doravante, ele se lembrará da impiedade deles e castigará os seus pecados: eles voltarão para o Egito.

14 Israel esqueceu o seu Criador e construiu palácios; Judá fortificou muitas cidades. Mas sobre as suas cidades enviarei fogo que consumirá suas fortalezas. "

1 א אל חכך שפר כנשר על בית יהוה--יען עברו בריתי ועל תורתי פשעו

2 ב לי יזעקו אלהי ידענוך ישראל

3 ג זנח ישראל טוב אויב ירדפו

4 ד הם המליכו ולא ממני השירו ולא ידעתי כספם וזהבם עשו להם עצבים למען יכרת

5 ה זנח עגלך שמרון חרה אפי בם עד מתי לא יוכלו נקין

6 ו כי מישראל והוא--חרש עשהו ולא אלהים הוא  כי שבבים יהיה עגל שמרון

7 ז כי רוח יזרעו וסופתה יקצרו קמה אין לו צמח בלי יעשה קמח--אולי יעשה זרים יבלעהו

8 ח נבלע ישראל עתה היו בגוים ככלי אין חפץ בו

9 ט כי המה עלו אשור פרא בודד לו אפרים התנו אהבים

10 י גם כי יתנו בגוים עתה אקבצם ויחלו מעט ממשא מלך שרים

11 יא כי הרבה אפרים מזבחות לחטא  היו לו מזבחות לחטא

12 יב אכתוב (אכתב) לו--רבו (רבי) תורתי  כמו זר נחשבו

13 יג זבחי הבהבי יזבחו בשר ויאכלו--יהוה לא רצם עתה יזכר עונם ויפקד חטאותם--המה מצרים ישובו

14 יד וישכח ישראל את עשהו ויבן היכלות ויהודה הרבה ערים בצרות ושלחתי אש בעריו ואכלה ארמנתיה  {פ}