1 Quem se isola, busca interesses egoístas, e se rebela contra a sensatez.

2 O tolo não tem prazer no entendimento, mas sim em expor os seus pensamentos.

3 Com a impiedade, vem o desprezo, e com a desonra vem a vergonha.

4 As palavras do homem são águas profundas, mas a fonte da sabedoria é um ribeiro que transborda.

5 Não é bom favorecer os ímpios para privar da justiça o justo.

6 As palavras do tolo provocam briga, e a sua conversa atrai açoites.

7 A conversa do tolo é a sua desgraça, e seus lábios são uma armadilha para a sua alma.

8 As palavras do caluniador são como petiscos deliciosos; descem até o íntimo do homem.

9 Quem relaxa em seu trabalho é irmão do que o destrói.

10 O nome do Senhor é uma torre forte; os justos correm para ela e estão seguros.

11 A riqueza dos ricos é a sua cidade fortificada, eles a imaginam como um muro que é impossível escalar.

12 Antes da sua queda o coração do homem se envaidece, mas a humildade antecede a honra.  

13 Quem responde antes de ouvir, comete insensatez e passa vergonha.

14 O espírito do homem o sustenta na doença, mas o espírito deprimido, quem o levantará?

15 O coração do que tem discernimento adquire conhecimento; os ouvidos dos sábios saem à sua procura.

16 O presente abre o caminho para aquele que o entrega e o conduz à presença dos grandes.

17 O primeiro a apresentar a sua causa parece ter razão, até que outro venha à frente e o questione.

18 Lançar sortes resolve contendas e decide questões entre poderosos.

19 Um irmão ofendido é mais inacessível do que uma cidade fortificada, e as discussões são como as portas trancadas de uma cidadela.

20 Do fruto da boca enche-se o estômago do homem; o produto dos lábios o satisfaz.

21 A língua tem poder sobre a vida e sobre a morte; os que gostam de usá-la comerão do seu fruto.

22 Quem encontra uma esposa encontra algo excelente; recebeu uma bênção do Senhor.

23 O pobre implora misericórdia, mas o rico responde com aspereza.

24 Quem tem muitos amigos pode chegar à ruína, mas existe amigo mais apegado que um irmão.

1 א   לתאוה יבקש נפרד    בכל-תושיה יתגלע br

2 ב   לא-יחפץ כסיל בתבונה    כי אם-בהתגלות לבו br

3 ג   בבוא-רשע בא גם-בוז    ועם-קלון חרפה br

4 ד   מים עמקים דברי פי-איש    נחל נבע מקור חכמה br

5 ה   שאת פני-רשע לא-טוב--    להטות צדיק במשפט br

6 ו   שפתי כסיל יבאו בריב    ופיו למהלמות יקרא br

7 ז   פי-כסיל מחתה-לו    ושפתיו מוקש נפשו br

8 ח   דברי נרגן כמתלהמים    והם ירדו חדרי-בטן br

9 ט   גם מתרפה במלאכתו--    אח הוא לבעל משחית br

10 י   מגדל-עז שם יהוה    בו-ירוץ צדיק ונשגב br

11 יא   הון עשיר קרית עזו    וכחומה נשגבה במשכתו br

12 יב   לפני-שבר יגבה לב-איש    ולפני כבוד ענוה br

13 יג   משיב דבר בטרם ישמע--    אולת היא-לו וכלמה br

14 יד   רוח-איש יכלכל מחלהו    ורוח נכאה מי ישאנה br

15 טו   לב נבון יקנה-דעת    ואזן חכמים תבקש-דעת br

16 טז   מתן אדם ירחיב לו    ולפני גדלים ינחנו br

17 יז   צדיק הראשון בריבו    יבא- (ובא-) רעהו וחקרו br

18 יח   מדינים ישבית הגורל    ובין עצומים יפריד br

19 יט   אח--נפשע מקרית-עז    ומדונים (ומדינים) כבריח ארמון br

20 כ   מפרי פי-איש תשבע בטנו    תבואת שפתיו ישבע br

21 כא   מות וחיים ביד-לשון    ואהביה יאכל פריה br

22 כב   מצא אשה מצא טוב    ויפק רצון מיהוה br

23 כג   תחנונים ידבר-רש    ועשיר יענה עזות br

24 כד   איש רעים להתרעע    ויש אהב דבק מאח