1 Fala o Senhor, o Deus supremo; convoca toda a terra, do nascente ao poente.

2 Desde Sião, perfeita em beleza, Deus resplandece.

3 Nosso Deus vem! Certamente não ficará calado! À sua frente vai um fogo devorador, e, ao seu redor, uma violenta tempestade.

4 Ele convoca os altos céus e a terra, para o julgamento do seu povo:

5 "Ajuntem os que me são fiéis, que, mediante sacrifício, fizeram aliança comigo".

6 E os céus proclamam a sua justiça, pois o próprio Deus é o juiz. Pausa

7 "Ouça, meu povo, pois eu falarei; vou testemunhar contra você, Israel: eu sou Deus, o seu Deus.

8 Não o acuso pelos seus sacrifícios, nem pelos holocaustos, que você sempre me oferece.

9 Não tenho necessidade de nenhum novilho dos seus estábulos, nem dos bodes dos seus currais,

10 pois todos os animais da floresta são meus, como são as cabeças de gado aos milhares nas colinas.

11 Conheço todas as aves dos montes, e cuido das criaturas do campo.

12 Se eu tivesse fome, precisaria dizer a você? Pois o mundo é meu, e tudo o que nele existe.

13 Acaso como carne de touros ou bebo sangue de bodes?

14 Ofereça a Deus em sacrifício a sua gratidão, cumpra os seus votos para com o Altíssimo,

15 e clame a mim no dia da angústia; eu o livrarei, e você me honrará. "

16 Mas ao ímpio Deus diz: "Que direito você tem de recitar as minhas leis ou de ficar repetindo a minha aliança?

17 Pois você odeia a minha disciplina e dá as costas às minhas palavras!

18 Você vê um ladrão, e já se torna seu cúmplice, e com adúlteros se mistura.

19 Sua boca está cheia de maldade e a sua língua formula a fraude.

20 Deliberadamente você fala contra o seu irmão e calunia o filho de sua própria mãe.

21 Ficaria eu calado diante de tudo o que você tem feito? Você pensa que eu sou como você? Mas agora eu o acusarei diretamente, sem omitir coisa alguma.

22 "Considerem isto, vocês que se esquecem de Deus; caso contrário os despedaçarei, sem que ninguém os livre.

23 Quem me oferece sua gratidão como sacrifício, honra-me, e eu mostrarei a salvação de Deus ao que anda nos meus caminhos. "

1 א   מזמור לאסף br אל אלהים יהוה--    דבר ויקרא-ארץ br ממזרח-שמש    עד-מבאו br

2 ב   מציון מכלל-יפי--    אלהים הופיע br

3 ג   יבא אלהינו    ואל-יחרש br אש-לפניו תאכל    וסביביו נשערה מאד br

4 ד   יקרא אל-השמים מעל    ואל-הארץ לדין עמו br

5 ה   אספו-לי חסידי--    כרתי בריתי עלי-זבח br

6 ו   ויגידו שמים צדקו    כי-אלהים שפט הוא סלה br

7 ז   שמעה עמי ואדברה--    ישראל ואעידה בך br אלהים אלהיך    אנכי br

8 ח   לא על-זבחיך אוכיחך    ועולתיך לנגדי תמיד br

9 ט   לא-אקח מביתך פר    ממכלאתיך עתודים br

10 י   כי-לי כל-חיתו-יער    בהמות בהררי-אלף br

11 יא   ידעתי כל-עוף הרים    וזיז שדי עמדי br

12 יב   אם-ארעב לא-אמר לך    כי-לי תבל ומלאה br

13 יג   האוכל בשר אבירים    ודם עתודים אשתה br

14 יד   זבח לאלהים תודה    ושלם לעליון נדריך br

15 טו   וקראני ביום צרה    אחלצך ותכבדני br

16 טז   ולרשע אמר אלהים מה-לך לספר חקי    ותשא בריתי עלי-פיך br

17 יז   ואתה שנאת מוסר    ותשלך דברי אחריך br

18 יח   אם-ראית גנב ותרץ עמו    ועם מנאפים חלקך br

19 יט   פיך שלחת ברעה    ולשונך תצמיד מרמה br

20 כ   תשב באחיך תדבר    בבן-אמך תתן-דפי br

21 כא   אלה עשית והחרשתי--    דמית היות-אהיה כמוך br אוכיחך ואערכה    לעיניך br

22 כב   בינו-נא זאת שכחי אלוה    פן-אטרף ואין מציל br

23 כג   זבח תודה יכבדנני    ושם דרך--אראנו בישע אלהים