1 Saul voltou da luta contra os filisteus e disseram-lhe que Davi estava no deserto de En-Gedi.

2 Então Saul tomou três mil de seus melhores soldados de todo o Israel e partiu à procura de Davi e seus homens perto dos rochedos dos Bodes Selvagens.

3 Ele foi aos currais de ovelhas que ficavam junto ao caminho; havia ali uma caverna, e Saul entrou nela para fazer suas necessidades. Davi e seus soldados estavam bem no fundo da caverna.

4 Eles disseram: "Este é o dia sobre o qual o Senhor lhe falou: ‘Entregarei nas suas mãos seu inimigo para que você faça com ele o que quiser’ ". Então Davi foi com muito cuidado e cortou uma ponta do manto de Saul, sem que este percebesse.

5 Mas Davi sentiu bater-lhe o coração de remorso por ele ter cortado uma ponta do manto de Saul.

6 E então disse a seus soldados: "Que o SENHOR me livre de fazer tal coisa a meu senhor, de erguer a mão contra ele; pois é o ungido do Senhor".

7 Com essas palavras Davi repreendeu os soldados e não permitiu que atacassem Saul. E este saiu da caverna e seguiu seu caminho.

8 Então Davi saiu da caverna e gritou para Saul: "Ó rei, meu senhor! " Quando Saul olhou para trás, Davi inclinou-se, rosto em terra.

9 E depois disse: "Por que o rei dá atenção aos que dizem que eu pretendo lhe fazer mal?

10 Hoje o rei pode ver com os próprios olhos como o Senhor o entregou em minhas mãos na caverna. Alguns insistiram que eu o matasse, mas eu o poupei, pois disse: ‘Não erguerei a mão contra meu senhor, pois ele é o ungido do Senhor’.

11 Olha, meu pai, olha para este pedaço de teu manto em minha mão! Cortei a ponta de teu manto, mas não o matei. Agora entende e reconhece que não sou culpado de fazer o mal ou de rebelar-me. Não lhe fiz mal algum, embora estejas à minha procura para tirar-me a vida.

12 O Senhor julgue entre mim e ti. Vingue ele os males que tens feito contra mim, mas não levantarei a mão contra ti.

13 Como diz o provérbio antigo: ‘Dos ímpios vêm coisas ímpias’; por isso não levantarei a minha mão contra ti".

14 "Contra quem saiu o rei de Israel? A quem está perseguindo? A um cão morto! A uma pulga!

15 O Senhor seja o juiz e nos julgue. Considere ele minha causa e a sustente; que ele me julgue, livrando-me de tuas mãos. "

16 Tendo Davi falado todas essas palavras, Saul perguntou: "É você, meu filho Davi? " E chorou em voz alta.

17 "Você é mais justo do que eu", disse ele a Davi. "Você me tratou bem, mas eu o tratei mal. "

18 "Você acabou de mostrar o bem que me tem feito; o Senhor me entregou em suas mãos, mas você não me matou.

19 Quando um homem encontra um inimigo e o deixa ir sem fazer-lhe mal? O Senhor o recompense com o bem, pelo modo como você me tratou hoje.

20 Agora tenho certeza de que você será rei e de que o reino de Israel será firmado em suas mãos.

21 Portanto, jure-me pelo Senhor que você não eliminará meus descendentes nem fará meu nome desaparecer da família de meu pai".

22 Então Davi fez seu juramento a Saul. E este voltou para casa, mas Davi e seus soldados foram para a fortaleza.

1 Ascendit ergo David inde et habitavit in locis tutissimis Engaddi.

2 Cumque reversus esset Saul, postquam persecutus est Philisthaeos, nuntiaverunt ei dicentes: " Ecce David in deserto est Engaddi ".

3 Assumens ergo Saul tria milia electorum virorum ex omni Israel perrexit ad investigandum David et viros eius ad rupes ibicum.

4 Et venit ad caulas ovium, quae se offerebant vianti.Eratque ibi spelunca, quam ingressus est Saul, ut purgaret ventrem; porro David et viri eius in interiore parte speluncae latebant.

5 Et dixerunt viri David ad eum: " Ecce dies, de qua locutus est Dominus ad te: "Ego trado tibi inimicum tuum, ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis" ". Surrexit ergo David et praecidit oram chlamydis Saul silenter.

6 Post haec cor David percussit eum, eo quod abscidisset oram chlamydis Saul,

7 dixitque ad viros suos: " Propitius mihi sit Dominus, ne faciam hanc rem domino meo, christo Domini, ut mittam manum meam in eum, quoniam christus Domini est ".

8 Et cohibuit David viros suos sermonibus et non permisit eos, ut consurgerent in Saul.Porro Saul exsurgens de spelunca pergebat coepto itinere.

9 Surrexit autem et David post eum et egressus de spelunca clamavit post tergum Saul dicens: " Domine mi rex! ". Et respexit Saul post se, et inclinans se David pronus in terram adoravit

10 dixitque ad Saul: " Quare audis verba hominum loquentium: "David quaerit malum adversum te?".

11 Ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus hodie in manu mea in spelunca; et dictum est mihi, ut occiderem te, sed pepercit tibi oculus meus. Dixi enim: Non extendam manum meam in dominum meum, quia christus Domini est

12 et pater meus. Quin potius vide et cognosce oram chlamydis tuae in manu mea, quoniam, cum praeciderem summitatem chlamydis tuae, nolui occidere te. Animadverte et vide quoniam non est in manu mea malum neque iniquitas, neque peccavi in te; tu autem insidiaris animae meae, ut auferas eam.

13 Iudicet Dominus inter me et te et ulciscatur me Dominus ex te; manus autem mea non sit in te.

14 Sicut et in proverbio antiquo dicitur: "Ab impiis egredietur impietas", manus ergo mea non sit in te.

15 Quem sequitur rex Israel? Quem persequeris? Canem mortuum et pulicem unum.

16 Sit Dominus iudex et iudicet inter me et te et videat et diiudicet causam meam et eruat me de manu tua ".

17 Cum autem complesset David loquens sermones huiuscemodi ad Saul, dixit Saul: " Numquid vox haec tua est, fili mi David? ". Et levavit Saul vocem suam et flevit.

18 Dixitque ad David: " Iustior tu es quam ego; tu enim tribuisti mihi bona, ego autem reddidi tibi mala.

19 Et tu indicasti hodie, quae feceris mihi bona, quomodo tradiderit me Dominus in manu tua, et non occideris me.

20 Quis enim, cum invenerit inimicum suum, dimittet eum in via bona? Sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc, pro eo quod hodie operatus es in me.

21 Et nunc, quia scio quod certissime regnaturus sis et habiturus in manu tua regnum Israel,

22 iura mihi in Domino, ne deleas semen meum post me neque auferas nomen meum de domo patris mei ".

23 Et iuravit David Sauli. Abiit ergo Saul in domum suam, et David et viri eius ascenderunt ad praesidium.