1 Assim como a mosca morta produz mau cheiro e estraga o perfume, também um pouco de insensatez pesa mais que a sabedoria e a honra.

2 O coração do sábio se inclina para o bem, mas o coração do tolo, para o mal.

3 Mesmo quando anda pelo caminho, o tolo age sem o mínimo bom senso e mostra a todos que não passa de um tolo.

4 Se a ira de uma autoridade se levantar contra você, não abandone o seu posto; a tranqüilidade evita grandes erros.

5 Há outro mal que vi debaixo do sol, um erro cometido pelos que governam:

6 Tolos são postos em cargos elevados, enquanto ricos ocupam cargos inferiores.

7 Tenho visto servos andando a cavalo, e príncipes andando a pé, como servos.

8 Quem cava um poço cairá nele; quem derruba um muro será picado por uma cobra.

9 Quem arranca pedras, com elas se ferirá; quem racha lenha se arrisca.

10 Se o machado está cego e sua lâmina não foi afiada, é preciso golpear com mais força; agir com sabedoria assegura o sucesso.

11 Se a cobra morder antes de ser encantada, para que servirá o encantador?

12 As palavras do sábio lhe trazem benefícios, mas os lábios do insensato o destroem.

13 No início as suas palavras são mera tolice, mas no final são loucura perversa.

14 Embora o tolo fale sem parar, ninguém sabe o que está para vir; quem poderá dizer a outrem o que lhe acontecerá depois?

15 O trabalho do tolo o deixa tão exausto que ele nem consegue achar o caminho de casa.

16 Pobre da terra cujo rei é jovem demais e cujos líderes fazem banquetes logo de manhã.

17 Feliz é a terra cujo rei é de origem nobre, e cujos líderes comem no devido tempo, para recuperar as forças, e não para embriagar-se.

18 Por causa da preguiça, o telhado se enverga; por causa das mãos indolentes, a casa tem goteiras.

19 O banquete é feito para divertir, e o vinho torna a vida alegre, mas isso tudo se paga com dinheiro.

20 Nem em pensamento insulte o rei! Nem mesmo em seu quarto amaldiçoe o rico! Porque uma ave do céu poderá levar as suas palavras, e seres alados poderão divulgar o que você disser.

1 Muscae morientes perdunt et corrumpunt oleum unguentarii.Gravior quam sapientia et gloria est parva stultitia.

2 Cor sapientis in dextera eius,et cor stulti in sinistra illius.

3 Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos aestimat.

4 Si spiritus potestatem habentis ascenderit contra te, locum tuum ne dimiseris, quia lenitas faciet cessare peccata maxima.

5 Est malum, quod vidi sub sole quasi errorem egredientem a facie principis:

6 positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum.

7 Vidi servos in equis et principes ambulantes super terram quasi servos.

8 Qui fodit foveam, incidet in eam;et, qui dissipat murum, mordebit eum coluber.

9 Qui excidit lapides, affligetur in eis;et, qui scindit ligna, periclitabitur ex eis.

10 Si retusum fuerit ferrum, et aciem eius non exacueris, labor multiplicabitur, sed lucrum industriae erit sapientia.

11 Si mordeat serpens incantatione neglecta, nihil lucri habet incantator.

12 Verba oris sapientis gratia,et labia insipientis praecipitabunt eum.

13 Initium verborum eius stultitia,et novissimum oris illius insipientia mala.

14 Stultus verba multiplicat: Ignorat homo quid futurum sit;et, quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?".

15 Labor stultorum affliget eos,qui nesciunt in urbem pergere.

16 Vae tibi, terra, cuius rex puer est,et cuius principes mane comedunt.

17 Beata terra, cuius rex nobilis est,et cuius principes vescuntur in tempore suoad reficiendum et non ad luxuriam.

18 In pigris manibus humiliabitur contignatio,et in remissis perstillabit domus.

19 In risum faciunt epulas;vinum laetificat vitam,et pecunia praestat omnia.

20 In cogitatione tua regi ne detrahaset in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti,quia et aves caeli portabunt vocem tuam,et, qui habet pennas, annuntiabit sententiam.