1 Vejam! O Senhor vai arrasar a terra e devastá-la; arruinará sua superfície e espalhará seus habitantes.

2 Será o mesmo para o sacerdote e o povo, para o senhor e o servo, para a senhora e a serva, para o vendedor e o comprador, para quem toma emprestado e quem empresta, para o devedor e o credor.

3 A terra será completamente arrasada e totalmente saqueada. Quem falou esta palavra foi o Senhor.

4 A terra seca-se e murcha, o mundo definha e murcha, definham os nobres da terra.

5 A terra está contaminada pelos seus habitantes, porque desobedeceram às leis, violaram os decretos e quebraram a aliança eterna.

6 Por isso a maldição consome a terra, e seu povo é culpado. Por isso os habitantes da terra são consumidos pelo fogo, ao ponto de sobrarem pouquíssimos.

7 O vinho novo vai-se, e a videira murcha; todos os que se divertiam gemem.

8 O som festivo dos tamborins foi silenciado, o barulho dos que se alegram parou, a harpa cheia de júbilo está muda.

9 Já não bebem vinho entoando canções; a bebida fermentada é amarga para os que a bebem.

10 A cidade vã está em ruínas; a entrada de cada casa está fechada.

11 Nas ruas clamam por vinho; toda a alegria chegou ao fim, toda celebração foi eliminada da terra.

12 A cidade foi deixada em ruínas, sua porta feita em pedaços.

13 Assim será na terra, entre as nações, como quando se usa a vara na oliveira ou se buscam os restos das uvas após a colheita.

14 Erguem as vozes, cantam de alegria; desde o Ocidente aclamam a majestade do Senhor.

15 Dêem glória, pois, ao Senhor no Oriente, e nas ilhas do mar exaltem o nome do Senhor, o Deus de Israel.

16 Desde os confins da terra ouvimos cantarem: "Glória seja dada ao Justo! " Mas eu disse: "Que desgraça! Que desgraça! Ai de mim! Os traidores traem! Os traidores agem traiçoeiramente! "

17 Pavor, cova e laço o aguardam, ó habitantes da terra!

18 Quem fugir ao grito de terror cairá na cova; quem sair da cova será pego no laço. Abertas estão as comportas dos céus; tremem os alicerces da terra.

19 A terra foi despedaçada, está destruída, totalmente abalada!

20 A terra cambaleia como um bêbado, balança como uma cabana ao vento; tão pesada sobre ela é a culpa de sua rebelião que cai para nunca mais se levantar!

21 Naquele dia o Senhor castigará os poderes em cima nos céus e os reis em baixo na terra.

22 Eles serão arrebanhados como prisioneiros numa masmorra, trancados numa prisão e castigados depois de muitos dias.

23 A lua ficará humilhada, e o sol, envergonhado; pois o Senhor dos Exércitos reinará no monte Sião e em Jerusalém, glorioso na presença dos seus líderes!

1 Ecce Dominus dissipat terram et frangit eamet conturbat faciem eiuset dispergit habitatores eius.

2 Et erit sicut populus sic sacerdos,et sicut servus sic dominus eius,sicut ancilla sic domina eius,sicut emens sic ille qui vendit,sicut fenerator sic is qui mutuum accipit,sicut qui repetit sic qui debet.

3 Dissipatione dissipabitur terraet direptione praedabitur:Dominus enim locutus est verbum hoc.

4 Luget, languet terra,marcescit, languet orbis,marcescit altitudo simul cum terra.

5 Et terra infecta est sub habitatoribus suis,quia transgressi sunt leges,violaverunt mandatum,dissipaverunt foedus sempiternum.

6 Propter hoc maledictio voravit terram,et poenas exsolverunt habitatores eius;ideoque imminuti sunt cultores eius,et relicti sunt homines pauci.

7 Luget mustum,emarcuit vitis,ingemiscunt omnes, qui laetabantur corde.

8 Cessavit gaudium tympanorum,quievit sonitus laetantium,cessavit gaudium citharae;

9 cum cantico non bibent vinum,amara erit potio bibentibus illam.

10 Attrita est civitas inanitatis,clausa est omnis domus, ut nemo introeat;

11 clamor est super vino in plateis,occidit omnis laetitia,translatum est gaudium terrae.

12 Relicta est in urbe solitudo,et in ruinam confracta est porta;

13 quia haec erunt in medio terrae,in medio populorum,quomodo si olivae excutiantur,et finita vindemia colligantur racemi.

14 Hi levabunt vocem suam,laudabunt maiestatem Domini,hinnient de mari.

15 Propter hoc in regionibus lucis glorificate Dominum,in insulis maris nomen Domini, Dei Israel.

16 A finibus terrae laudes audivimus: Gloria iusto ".Et dixi: " Secretum meum mihi,secretum meum mihi.Vae mihi! ".Praevaricantes praevaricati suntet praevaricatione praevaricantium praevaricati sunt.

17 Formido et fovea et laqueus super te,habitator terrae.

18 Et erit: qui fugerit a voce formidinis, cadet in foveam;et, qui ascenderit de fovea,tenebitur laqueo,quia cataractae de excelsis apertae sunt,et concussa sunt fundamenta terrae.

19 Confractione confracta est terra,contritione contrita est terra,commotione commota est terra,

20 agitatione agitabitur terra sicut ebriuset fluctuabit quasi tabernaculum;et gravis erit super eam iniquitas eius,et corruet et non adiciet ut resurgat.

21 Et erit in die illa:visitabit Dominus super militiam caeli in excelsoet super reges terrae super terram;

22 et congregabuntur et vincientur in lacuet claudentur in carcere;et post multos dies visitabuntur.

23 Et erubescet luna, et confundetur sol,quia regnavit Dominus exercituum in monte Sion et in Ierusalemet in conspectu senum suorum glorificabitur.