1 Cantarei para o meu amigo o seu cântico a respeito de sua vinha: Meu amigo tinha uma vinha na encosta de uma fértil colina.
2 Ele cavou a terra, tirou as pedras e plantou as melhores videiras. Construiu uma torre de sentinela e também fez um tanque de prensar uvas. Ele esperava que desse uvas boas, mas só deu uvas azedas.
3 "Agora, habitantes de Jerusalém e homens de Judá, julguem entre mim e a minha vinha.
4 Que mais se poderia fazer por ela que eu não tenha feito? Então, por que só produziu uvas azedas, quando eu esperava uvas boas?
5 Pois, eu lhes digo o que vou fazer com a minha vinha: Derrubarei sua cerca para que ela seja tranformada em pasto; derrubarei o seu muro para que seja pisoteada.
6 Farei dela um terreno baldio; não será podada nem capinada, espinheiros e ervas daninhas crescerão nela. Também ordenarei às nuvens que não derramem chuva sobre ela".
7 Pois bem, a vinha do Senhor dos Exércitos é a nação de Israel, e os homens de Judá são a plantação que ele amava. Ele esperava justiça, mas houve derramamento de sangue; esperava retidão, mas ouviu gritos de aflição.
8 Ai de vocês que adquirem casas e mais casas, propriedades e mais propriedades até não haver mais lugar para ninguém e vocês se tornarem os senhores absolutos da terra.
9 O Senhor dos Exércitos me disse: "Sem dúvida muitas casas ficarão abandonadas, as casas belas e grandes ficarão sem moradores.
10 Uma vinha de dez alqueires só produzirá um pote de vinho, um barril de semente só dará uma arroba de trigo".
11 Ai dos que se levantam cedo para embebedar-se, e se esquentam com o vinho até à noite.
12 Harpas e liras, tamborins, flautas e vinho há em suas festas, mas não se importam com os atos do Senhor, nem atentam para obra que as suas mãos realizam.
13 Portanto, o meu povo vai para o exílio, por falta de conhecimento; a elite morrerá de fome, e as multidões, de sede.
14 Por isso o Sheol aumenta o seu apetite e escancara a sua boca. Para dentro dele descerão o esplendor da cidade e a sua riqueza, o seu barulho e os que se divertem.
15 Por isso o homem será abatido, a humanidade se curvará, e os arrogantes terão que baixar os olhos.
16 Mas o Senhor dos Exércitos será exaltado em sua justiça; o Deus santo se mostrará santo em sua retidão.
17 Então ovelhas pastarão ali como em sua própria pastagem; cordeiros comerão nas ruínas dos ricos.
18 Ai dos que se prendem à iniqüidade com cordas de engano, e ao pecado com cordas de carroça,
19 e dizem: "Que Deus apresse a realização da sua obra para que a vejamos; que se cumpra o plano do Santo de Israel, para que o conheçamos".
20 Ai dos que chamam ao mal bem e ao bem, mal, que fazem das trevas luz e da luz, trevas, do amargo, doce e do doce, amargo.
21 Ai dos que são sábios aos seus próprios olhos e inteligentes em sua própria opinião.
22 Ai dos que são campeões em beber vinho e mestres em misturar bebidas,
23 dos que por suborno absolvem o culpado, mas negam justiça ao inocente.
24 Por isso, assim como a palha é consumida pelo fogo e o restolho é devorado pelas chamas, assim também as suas raízes apodrecerão e as suas flores, como pó, serão levadas pelo vento; pois rejeitaram a lei do Senhor dos Exércitos, desprezaram a palavra do Santo de Israel.
25 Por tudo isso a ira do Senhor acendeu-se contra o seu povo, e ele levantou sua mão para os ferir. Os montes tremeram, e os seus cadáveres estão como o lixo nas ruas. Apesar disso tudo, a ira dele não se desviou; sua mão continua erguida.
26 Ele levanta uma bandeira convocando uma nação distante e assobia para um povo dos confins da terra. Aí vêm eles rapidamente!
27 Nenhum dos seus soldados se cansa nem tropeça, nenhum deles cochila nem dorme, nenhum afrouxa o cinto, nenhum desamarra a correia das sandálias.
28 As flechas deles estão afiadas, preparados estão todos os seus arcos; os cascos dos seus cavalos são duros como pedra, as rodas de seus carros são como um furacão.
29 O rugido deles é como o do leão; rugem como leões ferozes; rosnam enquanto se apoderam da presa e a arrastam, sem que ninguém possa livrá-la.
30 Naquele dia rugirão sobre Judá como o rugir do mar. E, se alguém olhar para a terra de Israel, verá trevas e aflição; até a luz do dia será obscurecida pelas nuvens.
1 Cantabo dilecto meocanticum amici mei de vinea sua:Vinea facta est dilecto meoin colle pingui;
2 et saepivit eamet lapides elegit ex illaet plantavit in ea vites electaset aedificavit turrim in medio eiuset torcular exstruxit in ea;et exspectavit, ut faceret uvas,et fecit labruscas.
3 Nunc ergo, habitator Ierusalemet vir Iudae,iudicate inter me et vineam meam.
4 Quid est quod debui ultra facere vineae meaeet non feci ei?Cur exspectavi, ut faceret uvas,et fecit labruscas?
5 Et nunc ostendam vobisquid ego faciam vineae meae:auferam saepem eius,et erit in direptionem;diruam maceriam eius,et erit in conculcationem.
6 Et ponam eam desertam:non putabitur et non fodietur,et ascendent vepres et spinae;et nubibus mandabo, ne pluant super eam imbrem.
7 Vinea enim Domini exercituum domus Israel est,et vir Iudae germen eius delectabile;et exspectavi, ut faceret iudicium, et ecce iniquitas,et iustitiam, et ecce nequitia.
8 Vae, qui coniungunt domum ad domumet agrum agro copulant usque ad terminum loci!Numquid habitabitis vos soli in medio terrae?
9 In auribus meis iuravit Dominus exercituum: Certe domus multae desertae erunt,grandes et pulchrae absque habitatore ".
10 Decem enim iugera vinearum facient lagunculam unam,et triginta modii sementis facient modios tres.
11 Vae, qui consurgunt mane ad ebrietatem sectandamet ad potandum usque ad vesperam,ut vinum inflammet eos!
12 Cithara et lyraet tympanum et tibiaet vinum in conviviis eorum,et opus Domini non respiciunt,nec opera manuum eius considerant.
13 Propterea captivus ductus est populus meus,quia non habuit scientiam,et nobiles eius interierunt fame,et multitudo eius siti exaruit.
14 Propterea dilatavit infernus fauces suaset aperuit os suum absque ullo termino;et descendunt fortes Ierusalem, et populus eius,et sublimes et tripudiantes in ea.
15 Et incurvabitur homo, et humiliabitur vir,et oculi sublimium deprimentur;
16 et exaltabitur Dominus exercituum in iudicio,et Deus sanctus sanctificabitur in iustitia,
17 et pascentur agni iuxta ordinem suum velut in prato suo,et alieni comedent in ruinis pinguium.
18 Vae, qui trahunt iniquitatem in funiculis vanitatiset quasi vinculum plaustri peccatum!
19 Qui dicunt: " Festinetet cito veniat opus eius, ut videamus;et appropiet et veniat consilium Sancti Israel,et sciemus illud! ".
20 Vae, qui dicunt malum bonum et bonum malum,ponentes tenebras in lucem et lucem in tenebras,ponentes amarum in dulce et dulce in amarum!
21 Vae, qui sapientes sunt in oculis suiset coram ipsis prudentes!
22 Vae, qui potentes sunt ad bibendum vinum,et viri fortes ad miscendam ebrietatem!
23 Qui absolvunt impium pro muneribuset iustitiam iusti auferunt ab eo!
24 Propter hoc, sicut devorat stipulam lingua ignis,et palea flamma consumitur,sic radix eorum quasi tabes erit,et flos eorum sicut putredo ascendet;abiecerunt enim legem Domini exercituumet eloquium Sancti Israel blasphemaverunt.
25 Ideo exarsit furor Domini in populum suum,et extendit manum suam super eum et percussit eum,et conturbati sunt montes;et facta sunt morticina eorum quasi stercus in medio platearum.In his omnibus non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.
26 Et levabit signum nationibus procul;et sibilabit ad eum de finibus terrae;et ecce festinus velociter veniet.
27 Non est deficiens neque laborans in eo,non dormitabit neque dormiet;neque solvetur cingulum renum eius,nec rumpetur corrigia calceamenti eius.
28 Sagittae eius acutae, et omnes arcus eius extenti;ungulae equorum eius ut silex reputantur,et rotae eius quasi impetus tempestatis.
29 Rugitus eius ut leonis:rugiet ut catuli leonum et frendet;et arripiet praedam et in tuto collocabit,et non erit qui eruat.
30 Et sonabit super eum in die illa sicut sonitus maris.Aspiciet in terram: et ecce tenebrae tribulationis,et lux obtenebrata est in caligine eius.