1 Contudo, não haverá mais escuridão para os que estavam aflitos. No passado ele humilhou a terra de Zebulom e de Naftali, mas no futuro honrará a Galiléia dos gentios, o caminho do mar, junto ao Jordão.
2 O povo que caminhava em trevas viu uma grande luz; sobre os que viviam na terra da sombra da morte raiou uma luz.
3 Fizeste crescer a nação e aumentaste a sua alegria; eles se alegram diante de ti como os que se regozijam na colheita, como os que exultam quando dividem os bens tomados na batalha.
4 Pois, tu destruíste o jugo que os oprimia, a canga que estava sobre os seus ombros, e a vara de castigo do seu opressor, como no dia da derrota de Midiã.
5 Pois, toda bota de guerreiro usada em combate e toda veste revolvida em sangue serão queimadas, como lenha no fogo.
6 Porque um menino nos nasceu, um filho nos foi dado, e o governo está sobre os seus ombros. E ele será chamado Maravilhoso Conselheiro, Deus Poderoso, Pai Eterno, Príncipe da Paz.
7 Ele estenderá o seu domínio, e haverá paz sem fim sobre o trono de Davi e sobre o seu reino, estabelecido e mantido com justiça e retidão, desde agora e para sempre. O zelo do Senhor dos Exércitos fará isso.
8 O Senhor enviou uma mensagem contra Jacó, e ela atingiu Israel.
9 Todo o povo ficará sabendo, tanto Efraim como os habitantes de Samaria, que dizem com orgulho e arrogância de coração:
10 "Os tijolos caíram, mas nós reconstruiremos com pedras lavradas; as figueiras bravas foram derrubadas, mas nós as substituiremos por cedros".
11 Mas o Senhor fortaleceu os adversários de Rezim para atacá-los e incitou contra eles os seus inimigos.
12 Os arameus do leste e os filisteus do oeste devoraram Israel, escancarando a boca. Apesar disso tudo, a ira divina não se desviou; sua mão continua erguida.
13 Mas o povo não voltou para aquele que os feriu, nem buscou o Senhor dos Exércitos.
14 Por essa razão o Senhor corta de Israel tanto a cabeça como a cauda, tanto a palma como o junco, num único dia;
15 as autoridades e os homens de destaque são a cabeça, os profetas que ensinam mentiras são a cauda.
16 Aqueles que guiam este povo o desorientam, e aqueles que são guiados deixam-se induzir ao erro.
17 Por isso o Senhor não terá nos jovens motivo de alegria, nem terá piedade dos órfãos e das viúvas, pois todos são hipócritas e perversos, e todos falam loucuras. Apesar disso tudo, a ira dele não se desviou; sua mão continua erguida.
18 Porque a impiedade queima como fogo; consome roseiras bravas e espinheiros, põe em chamas os matagais da floresta, fazendo nuvens de fumaça.
19 Pela ira do Senhor dos Exércitos a terra será ressecada, e o povo será como lenha no fogo; ninguém poupará seu irmão.
20 À direita devorarão, mas ainda estarão com fome; à esquerda comerão, mas não ficarão satisfeitos. Cada um comerá a carne do seu próprio irmão.
21 Manassés contra Efraim, Efraim contra Manassés, e juntos eles se voltarão contra Judá. Apesar disso tudo, a ira divina não se desviou; sua mão continua erguida.
1 Populus, qui ambulabat in tenebris,vidit lucem magnam;habitantibus in regione umbrae mortislux orta est eis.
2 Multiplicasti exsultationemet magnificasti laetitiam;laetantur coram tesicut laetantes in messe,sicut exsultant, quando dividunt spolia.
3 Iugum enim oneris eiuset virgam umeri eiuset sceptrum exactoris eiusfregisti, sicut in die Madian.
4 Quia omnis caliga incedentis cum tumultuet vestimentum mixtum sanguineerit in combustionem, cibus ignis.
5 Parvulus enim natus est nobis,filius datus est nobis;et factus est principatus super umerum eius;et vocabitur nomen eiusadmirabilis Consiliarius, Deus fortis,Pater aeternitatis, Princeps pacis.
6 Magnum erit eius imperium,et pacis non erit finissuper solium David et super regnum eius,ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitiaamodo et usque in sempiternum:zelus Domini exercituum faciet hoc.
7 Verbum misit Dominus in Iacob, et cecidit in Israel.
8 Et sciet omnis populus Ephraim et habitantes Samariamin superbia et magnitudine cordis dicentes:
9 " Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus aedificabimus;sycomori succisae sunt, sed cedris commutabimus ".
10 Et elevavit Dominus hostes super eumet inimicos eius excitavit,
11 Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente,qui devoraverunt Israel toto ore.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.
12 Et populus non est reversus ad percutientem se,et Dominum exercituum non inquisierunt.
13 Et succidit Dominus ab Israel caput et caudam,palmam et arundinem die una:
14 longaevus et honorabilis vultu ipse est caput,et propheta docens mendacium ipse est cauda;
15 rectores populi istius seducenteset, qui regebantur, perierunt.
16 Propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominuset pupillorum eius et viduarum non miserebitur,quia omnis impius est et nequam,et universum os loquitur stultitiam.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.
17 Succensa est enim quasi ignis impietas,veprem et spinam vorat,et succenditur in densitate saltus,et convolvuntur columnae fumi.
18 In ira Domini exercituum incenditur terra;et est populus quasi esca ignis:vir fratri suo non parcit.
19 Et devorat ad dexteram et esuritet comedit ad sinistram et non saturatur;unusquisque carnem proximi sui vorat:
20 Manasses Ephraim, et Ephraim Manassen,simul ipsi contra Iudam.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.