1 "Chamem a seus irmãos ‘meu povo’, e a suas irmãs ‘minhas amadas’.

2 "Repreendam sua mãe, repreendam-na, pois ela não é minha mulher, e eu não sou seu marido. Retire ela do rosto a aparência adúltera e do meio dos seios a infidelidade.

3 Do contrário, eu a deixarei nua, como no dia em que nasceu; eu farei dela um deserto, eu a transformarei em terra ressequida, e a matarei de sede.

4 Não tratarei com amor os seus filhos, porque são filhos de adultério.

5 A mãe deles foi infiel, engravidou deles e está coberta de vergonha. Pois ela disse: ‘Irei atrás dos meus amantes, que me dão comida, água, lã, linho, azeite e bebida’.

6 Por isso bloquearei o caminho dela com espinheiros; eu a cercarei de tal modo que ela não poderá encontrar o seu caminho.

7 Ela correrá atrás dos seus amantes, mas não os alcançará; procurará por eles, mas não os encontrará. Então ela dirá: ‘Voltarei para o meu marido como no início, pois eu estava bem melhor do que agora’.

8 Ela não reconheceu que fui eu quem lhe deu o trigo, o vinho e o azeite, quem a cobriu de ouro e de prata, que eles usaram para Baal.

9 "Por isso levarei o meu trigo quando ele ficar maduro, e o meu vinho quando ficar pronto. Arrancarei dela minha lã e meu linho, que serviam para cobrir a sua nudez.

10 Agora, pois, vou expor a sua lascívia diante dos olhos dos seus amantes; ninguém a livrará das minhas mãos.

11 Acabarei com a sua alegria: suas festas anuais, suas luas novas, seus dias de sábado e todas as suas festas fixas.

12 Arruinarei suas videiras e suas figueiras, que, segundo ela, foi pagamento recebido de seus amantes; farei delas um matagal, e os animais selvagens as devorarão.

13 Eu a castigarei pelos dias em que ela queimou incenso aos baalins; ela se enfeitou com anéis e jóias, e foi atrás dos seus amantes, mas de mim, ela se esqueceu", declara o Senhor.

14 "Portanto, agora vou atraí-la; vou levá-la para o deserto e vou falar-lhe com carinho.

15 Ali devolverei a ela as suas vinhas, e farei do vale de Açor uma porta de esperança. Ali ela me responderá como nos dias de sua infância, como no dia em que saiu do Egito.

16 "Naquele dia", declara o Senhor, "você me chamará ‘meu marido’; não me chamará mais ‘meu senhor’.

17 Tirarei dos seus lábios os nomes dos baalins; seus nomes não serão mais invocados.

18 Naquele dia farei em favor deles um acordo com os animais do campo, com as aves do céu e com os animais que rastejam pelo chão. Arco, espada e guerra, eu os abolirei da terra, para que todos possam viver em paz.

19 Eu me casarei com você para sempre; eu me casarei com você com justiça e retidão, com amor e compaixão.

20 Eu me casarei com você com fidelidade, e você reconhecerá o Senhor.

21 "Naquele dia eu responderei", declara o Senhor. "Responderei aos céus, e eles responderão à terra;

22 e a terra responderá ao cereal, ao vinho e ao azeite, e eles responderão a Jezreel.

23 Eu a plantarei para mim mesmo na terra; tratarei com amor aquela que chamei Não amada. Direi àquele chamado ‘Não-meu-povo’: Você é meu povo; e ele dirá: ‘Tu és o meu Deus’.  "

1 Et erit numerus filiorum Israelquasi arena maris,quae sine mensura est et non numerabitur.Et erit: in loco, ubi dicebatur eis:Non populus meus vos",dicetur eis: "Filii Dei viventis".

2 Et congregabuntur filii Iudaeet filii Israel pariteret ponent sibimet caput unumet ascendent de terra,quia magnus dies Iezrahel.

3 Dicite fratribus vestris: "Populus meus"et sororibus vestris: "Misericordiam consecuta".

4 Contendite adversum matrem vestram; contendite,quoniam ipsa non uxor mea,et ego non vir eius;auferat fornicationes suas a facie suaet adulteria sua de medio uberum suorum,

5 ne forte exspoliem eam nudamet statuam eam secundum diem nativitatis suaeet ponam eam quasi solitudinemet statuam eam velut terram aridamet interficiam eam siti.

6 Et filiorum illius non miserebor,quoniam filii fornicationum sunt,

7 quia fornicata est mater eorum,turpiter egit, quae concepit eos;quia dixit: "Vadam post amatores meos,qui dant panes mihi et aquas meas,lanam meam et linum meum,oleum meum et potum meum".

8 Propter hoc ecce ego saepiamviam tuam spiniset saepiam eam maceria,et semitas suas non inveniet;

9 et sequetur amatores suoset non apprehendet eos;et quaeret eos et non invenietet dicet: "Vadam et revertarad virum meum priorem,quia bene mihi erat tunc magis quam nunc".

10 Et haec nescivit quia egodedi ei frumentum et vinum et oleumet argentum multiplicavi eiet aurum, quae fecerunt Baal.

11 Idcirco convertar et sumamfrumentum meum in tempore suoet vinum meum in tempore suo;et auferam lanam meam et linum meum,quae operiebant pudenda eius,

12 et nunc revelabo ignominiam eiusin oculis amatorum eius,et nullus est qui eruat eam de manu mea.

13 Et cessare faciam omne gaudium eius,sollemnitatem eius, neomeniam eius,sabbatum eius et omnia festa tempora eius;

14 et corrumpam vineam eius et ficum eius,de quibus dixit: "Mercedes hae meae sunt,quas dederunt mihi amatores mei".Et ponam eas in saltum,et comedet illas bestia agri.

15 Et visitabo super eam dies Baalim,quibus accendebat incensumet ornabatur inaure sua et monili suoet ibat post amatores suos,sed mei obliviscebatur,dicit Dominus.

16 Propter hoc ecce ego lactabo eamet ducam eam in solitudinemet loquar ad cor eius;

17 et dabo ei vineas eius ex eodem locoet vallem Achor, portam spei,et respondebit ibiiuxta dies iuventutis suaeet iuxta dies ascensionis suae de terra Aegypti.

18 Et erit: in die illa,ait Dominus,vocabis me: "Vir meus"et non vocabis me ultra: "Baal meus".

19 Et auferam nomina Baalim de ore eius,et non recordabitur ultra nominis eorum.

20 Et percutiam eis foedus in die illacum bestia agri et cum volucre caeli et cum reptili terrae;et arcum et gladium et bellumconteram de terraet cubare eos faciam confidenter.

21 Et sponsabo te mihi in sempiternum;et sponsabo te mihi in iustitia et iudicioet in misericordia et miserationibus.

22 Et sponsabo te mihi in fide,et cognosces Dominum.

23 Et erit: in illa die exaudiam,dicit Dominus,exaudiam caelos,et illi exaudient terram;

24 et terra exaudiettriticum et vinum et oleum,et haec exaudient Iezrahel.

25 Et seminabo eam mihi in terramet miserebor eius, quae fuit "Absque misericordia";

26 et dicam "Non populo meo": "Populus meus tu";et ipse dicet: "Deus meus es tu" ".