1 Será que vocês, poderosos, falam de fato com justiça? Será que vocês, homens, julgam retamente?

2 Não! No coração vocês tramam a injustiça, e na terra as suas mãos espalham a violência.

3 Os ímpios erram o caminho desde o ventre; desviam-se os mentirosos desde que nascem.

4 Seu veneno é como veneno de serpente; tapam os ouvidos, como a cobra que se faz de surda

5 para não ouvir a música dos encantadores, que fazem encantamentos com tanta habilidade.

6 Quebra os dentes deles, ó Deus; arranca, Senhor, as presas desses leões!

7 Desapareçam como a água que escorre! Quando empunharem o arco, caiam sem força as suas flechas!

8 Sejam como a lesma que se derrete pelo caminho; como feto abortado, não vejam eles o sol!

9 Os ímpios serão varridos antes que as suas panelas sintam o calor da lenha, esteja ela verde ou seca.

10 Os justos se alegrarão quando forem vingados, quando banharem seus pés no sangue dos ímpios.

11 Então os homens comentarão: "De fato os justos têm a sua recompensa; com certeza há um Deus que faz justiça na terra".

1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ".David. Miktam.

2 Numquid vere, potentes, iustitiam loquimini,recte iudicatis filios hominum?

3 Etenim in corde iniquitates operamini,in terra violentiam manus vestrae concinnant.

4 Alienati sunt peccatores ab utero;erraverunt a ventre, qui loquuntur falsa.

5 Venenum illis in similitudinem serpentis,sicut aspidis surdae et obturantis aures suas,

6 quae non exaudiet vocem incantantiumet venefici incantantis sapienter.

7 Deus, contere dentes eorum in ore ipsorum;molas leonum confringe, Domine.

8 Diffluant tamquam aqua decurrens,sicut fenum conculcatum arescant.

9 Sicut limax, quae tabescens transit, sicut abortivum mulieris, quod non vidit solem.

10 Priusquam sentiant ollae vestrae rhamnum,sicut viventes, sicut ardor irae absorbet eos.

11 Laetabitur iustus, cum viderit vindictam,pedes suos lavabit in sanguine peccatoris.

12 Et dicet homo: " Utique est fructus iusto,utique est Deus iudicans eos in terra ".