1 Tu nos rejeitaste e nos dispersaste, ó Deus; tu derramaste a tua ira; restaura-nos agora!

2 Sacudiste a terra e abriste-lhe fendas; repara suas brechas, pois ameaça desmoronar-se.

3 Fizeste passar o teu povo por tempos difíceis; deste-nos um vinho estonteante.

4 Mas aos que te temem deste um sinal para que fugissem das flechas. Pausa

5 Salva-nos com a tua mão direita e responde-nos, para que sejam libertos aqueles a quem amas.

6 Do seu santuário Deus falou: "No meu triunfo dividirei Siquém e repartirei o vale de Sucote.

7 Gileade é minha, Manassés também; Efraim é o meu capacete, Judá é o meu cetro.

8 Moabe é a pia em que me lavo, em Edom atiro a minha sandália; sobre a Filístia dou meu brado de vitória! "

9 Quem me levará à cidade fortificada? Quem me guiará a Edom?

10 Não foste tu, ó Deus, que nos rejeitaste e deixaste de sair com os nossos exércitos?

11 Dá-nos ajuda contra os adversários, pois inútil é o socorro do homem.

12 Com Deus conquistaremos a vitória, e ele pisoteará os nossos adversários.

1 Magistro chori. Secundum " Lilium praecepti ".Miktam. David. Ad docendum.

2 Quando contra Aram Naharaim et Aram Soba egressus est,et quando Ioab reversus devicit Edom in valle Salis:duodecim milia (hominum).

3 Deus, reppulisti nos, destruxisti nos.Iratus es. Convertere ad nos!

4 Concussisti terram, confregisti eam;sana contritiones eius, quia commota est.

5 Ostendisti populo tuo dura,potasti nos vino vertiginis.

6 Dedisti metuentibus te signum,ut fugiant a facie arcus.

7 Ut liberentur dilecti tui,salvos fac dextera tua et exaudi nos.

8 Deus locutus est in sancto suo: Laetabor et partibor Sichimamet convallem Succoth metibor.

9 Meus est Galaad, et meus est Manasses,et Ephraim fortitudo capitis mei.Iuda sceptrum meum,

10 Moab olla lavacri mei.Super Idumaeam extendam calceamentum meum,super Philistaeam vociferabor ".

11 Quis adducet me in civitatem munitam?Quis deducet me usque in Idumaeam?

12 Nonne tu, Deus, qui reppulisti nos;et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris?Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

13 In Deo faciemus virtutem,et ipse conculcabit tribulantes nos.