1 Salva-me, ó Deus!, pois as águas subiram até o meu pescoço.

2 Nas profundezas lamacentas eu me afundo, não tenho onde firmar os pés. Entrei em águas profundas; as correntezas me arrastam.

3 Cansei-me de pedir socorro; minha garganta se abrasa. Meus olhos fraquejam de tanto esperar pelo meu Deus.

4 Os que sem razão me odeiam são mais do que os fios de cabelo da minha cabeça; muitos são os que me prejudicam sem motivo, muitos, os que procuram destruir-me. Sou forçado a devolver o que não roubei.

5 Tu bem sabes como fui insensato, ó Deus; a minha culpa não te é encoberta.

6 Não se decepcionem por minha causa aqueles que esperam em ti, ó Senhor, Senhor dos Exércitos! Não se frustrem por minha causa os que te buscam, ó Deus de Israel!

7 Pois por amor a ti suporto zombaria, e a vergonha cobre-me o rosto.

8 Sou um estrangeiro para os meus irmãos, um estranho até para os filhos da minha mãe;

9 pois o zelo pela tua casa me consome, e os insultos daqueles que te insultam caem sobre mim.

10 Até quando choro e jejuo, tenho que suportar zombaria;

11 quando ponho vestes de lamento, sou motivo de piada.

12 Os que se ajuntam na praça falam de mim, e sou a canção dos bêbados.

13 Mas eu, Senhor, no tempo oportuno, elevo a ti minha oração; responde-me, por teu grande amor, ó Deus, com a tua salvação infalível!

14 Tira-me do atoleiro, não me deixes afundar; liberta-me dos que me odeiam e das águas profundas.

15 Não permitas que as correntezas me arrastem, nem que as profundezas me engulam, nem que a cova feche sobre mim a sua boca!

16 Responde-me, Senhor, pela bondade do teu amor; por tua grande misericórdia, volta-te para mim.

17 Não escondas do teu servo a tua face; responde-me depressa, pois estou em perigo.

18 Aproxima-te e resgata-me; livra-me por causa dos meus inimigos.

19 Tu bem sabes como sofro zombaria, humilhação e vergonha; conheces todos os meus adversários.

20 A zombaria partiu-me o coração; estou em desespero! Supliquei por socorro, nada recebi, por consoladores, e a ninguém encontrei.

21 Puseram fel na minha comida e para matar-me a sede deram-me vinagre.

22 Que a mesa deles se lhes transforme em laço; torne-se retribuição e armadilha.

23 Escureçam-se os seus olhos para que não consigam ver; faze-lhes tremer o corpo sem parar.

24 Despeja sobre eles a tua ira; que o teu furor ardente os alcance.

25 Fique deserto o lugar deles; não haja ninguém que habite nas suas tendas.

26 Pois perseguem aqueles que tu feres e comentam a dor daqueles a quem castigas.

27 Acrescenta-lhes pecado sobre pecado; não os deixes alcançar a tua justiça.

28 Sejam eles tirados do livro da vida e não sejam incluídos no rol dos justos.

29 Grande é a minha aflição e a minha dor! Proteja-me, ó Deus, a tua salvação!

30 Louvarei o nome de Deus com cânticos e proclamarei sua grandeza com ações de graças;

31 isso agradará o Senhor mais do que bois, mais do que touros com seus chifres e cascos.

32 Os necessitados o verão e se alegrarão; a vocês que buscam a Deus, vida ao seu coração!

33 O Senhor ouve o pobre e não despreza o seu povo aprisionado.

34 Louvem-no os céus e a terra, os mares e tudo o que neles se move,

35 pois Deus salvará Sião e reconstruirá as cidades de Judá. Então o povo ali viverá e tomará posse da terra;

36 a descendência dos seus servos a herdará, e nela habitarão os que amam o seu nome.

1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.

2 Salvum me fac, Deus,quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum.

3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia;veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me.

4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae;defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei,qui oderunt me gratis.Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces;quae non rapui, tunc exsolvebam.

6 Deus, tu scis insipientiam meam,et delicta mea a te non sunt abscondita.

7 Non erubescant in me, qui exspectant te,Domine, Domine virtutum.Non confundantur super me,qui quaerunt te, Deus Israel.

8 Quoniam propter te sustinui opprobrium,operuit confusio faciem meam;

9 extraneus factus sum fratribus meiset peregrinus filiis matris meae.

10 Quoniam zelus domus tuae comedit me,et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

11 Et flevi in ieiunio animam meam,et factum est in opprobrium mihi.

12 Et posui vestimentum meum cilicium,et factus sum illis in parabolam.

13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta,et in me canebant, qui bibebant vinum.

14 Ego vero orationem meam ad te, Domine,in tempore beneplaciti, Deus.In multitudine misericordiae tuae exaudi me,in veritate salutis tuae.

15 Eripe me de luto, ut non infigar,eripiar ab iis, qui oderunt me,et de profundis aquarum.

16 Non me demergat fluctus aquarum,neque absorbeat me profundum,neque urgeat super me puteus os suum.

17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua;secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;quoniam tribulor, velociter exaudi me.

19 Accede ad animam meam, vindica eam,propter inimicos meos redime me.

20 Tu scis opprobrium meumet confusionem meam et reverentiam meam. -In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;

21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui.Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,et qui consolaretur, et non inveni.

22 Et dederunt in escam meam felet in siti mea potaverunt me aceto.

23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueumet in retributiones et in scandalum.

24 Obscurentur oculi eorum, ne videant,et lumbos eorum semper infirma.

25 Effunde super eos iram tuam,et furor irae tuae comprehendat eos.

26 Fiat commoratio eorum deserta,et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.

28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,et non veniant ad iustitiam tuam.

29 Deleantur de libro viventiumet cum iustis non scribantur.

30 Ego autem sum pauper et dolens;salus tua, Deus, suscipit me.

31 Laudabo nomen Dei cum canticoet magnificabo eum in laude.

32 Et placebit Domino super taurum,super vitulum cornua producentem et ungulas.

33 Videant humiles et laetentur;quaerite Deum, et vivet cor vestrum,

34 quoniam exaudivit pauperes Dominuset vinctos suos non despexit.

35 Laudent illum caeli et terra,maria et omnia reptilia in eis.

36 Quoniam Deus salvam faciet Sionet aedificabit civitates Iudae;et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.

37 Et semen servorum eius hereditabunt eam;et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.