1 Ecce non est abbreviata manus Domini,ut salvare nequeat,neque aggravata est auris eius,ut non exaudiat;
2 sed iniquitates vestrae diviseruntinter vos et Deum vestrum,et peccata vestra absconderunt faciem eiusa vobis, ne exaudiret.
3 Manus enim vestrae pollutae sunt sanguine,et digiti vestri iniquitate;labia vestra locuta sunt mendacium,et lingua vestra iniquitatem fatur.
4 Non est qui invocet iustitiam,neque est qui iudicet vere;confidunt in nihilo et loquuntur vanitates:conceperunt laborem et pepererunt iniquitatem.
5 Ova aspidum rumpuntet telas araneae texunt;qui comederit de ovis eorum, morietur,et, quod fractum est, erumpet in regulum.
6 Telae eorum non erunt in vestimentum,neque operientur operibus suis;opera eorum opera iniquitatis,et facinora violentiae in manibus eorum.
7 Pedes eorum ad malum curruntet festinant, ut effundant sanguinem innocentem;cogitationes eorum cogitationes iniquitatis,vastitas et contritio in viis eorum.
8 Viam pacis nescierunt,et non est iudicium in gressibus eorum;semitae eorum incurvatae sunt eis:omnis, qui calcat in eis, ignorat pacem.
9 Propter hoc elongatum est iudicium a nobis,et non apprehendit nos iustitia;exspectamus lucem, et ecce tenebrae,splendorem, et in caligine ambulamus.
10 Palpamus sicut caeci parietemet quasi absque oculis attrectamus;impegimus meridie quasi in crepusculo,inter sanos quasi mortui.
11 Rugimus quasi ursi omneset quasi columbae gementes gemimus;exspectamus iudicium, et non est,salutem, et elongata est a nobis.
12 Multiplicatae sunt enim iniquitates nostrae coram te,et peccata nostra respondent nobis;quia scelera nostra nobiscum,et iniquitates nostras cognovimus:
13 peccare et mentiri contra Dominumet recedere a Deo nostro,loqui violentiam et transgressionem,concipere et murmurare de corde verba mendacii.
14 Et conversum est retrorsum iudicium,et iustitia longe stat,quia corruit in platea veritas,et aequitas non potuit ingredi.
15 Et facta est veritas in oblivionem,et, qui recedit a malo, spoliatur.Et vidit Dominus, et malum apparuit in oculis eius,quia non est iudicium.
16 Et vidit quia non est vir,et aporiatus est, quia non est qui occurrat;et salvavit sibi brachium suum,et iustitia eius ipsa confirmavit eum.
17 Indutus est iustitia ut lorica,et galea salutis in capite eius;indutus est vestimentis ultioniset operuit se zelo quasi pallio.
18 Secundum opera sic retribuet:iram hostibus suis,retributionem inimicis suis,insulis vicem reddet.
19 Et timebunt, qui ab occidente, nomen Domini,et, qui ab ortu solis, gloriam eius,cum venerit quasi fluvius violentus,quem spiritus Domini cogit.
20 Et veniet pro Sion redemptoret eis, qui redeunt ab iniquitate in Iacob,dixit Dominus.
21 Hoc foedus meum cum eis,dixit Dominus: Spiritus meus, qui est super te,et verba mea, quae posui in ore tuo,non recedent de ore tuoet de ore seminis tuiet de ore seminis seminis tui,dixit Dominus, amodo et usque in sempiternum ".
1 Vejam! O braço do Senhor não está tão curto que não possa salvar, e o seu ouvido tão surdo que não possa ouvir.
2 Mas as suas maldades separaram vocês do seu Deus; os seus pecados esconderam de vocês o rosto dele, e por isso ele não os ouvirá.
3 Pois as suas mãos estão manchadas de sangue, e os seus dedos, de culpa. Os seus lábios falam mentiras, e a sua língua murmura palavras ímpias.
4 Ninguém entra em causa com justiça, ninguém faz defesa com integridade. Apóiam-se em argumentos vazios e falam mentiras; concebem maldade e geram iniqüidade.
5 Chocam ovos de cobra e tecem teias de aranha. Quem comer seus ovos morre, e de um ovo esmagado sai uma víbora.
6 Suas teias não servem de roupa; eles não conseguem cobrir-se com o que fazem. Suas obras são más, e atos de violência estão em suas mãos.
7 Seus pés correm para o mal, ágeis em derramar sangue inocente. Seus pensamentos são maus; ruína e destruição marcam os seus caminhos.
8 Não conhecem o caminho da paz; não há justiça em suas veredas. Eles as transformaram em caminhos tortuosos; quem andar por eles não conhecerá a paz.
9 Por isso a justiça está longe de nós, e a retidão não nos alcança. Procuramos, mas tudo é trevas; buscamos claridade, mas andamos em sombras densas.
10 Como o cego caminhamos apalpando o muro, tateamos como quem não tem olhos. Ao meio-dia tropeçamos como se fosse noite; entre os fortes somos como os mortos.
11 Todos nós urramos como ursos; gememos como pombas. Procuramos justiça, e nada! Buscamos livramento, mas está longe!
12 Porquanto são muitas as nossas transgressões diante de ti, e os nossos pecados testemunham contra nós. As nossas transgressões estão sempre conosco, e reconhecemos as nossas iniqüidades:
13 Rebelar-nos contra o Senhor e traí-lo, deixar de seguir o nosso Deus, fomentar a opressão e a revolta, proferir as mentiras que os nossos corações conceberam.
14 Assim a justiça retrocede, e a retidão fica à distância, pois a verdade caiu na praça e a honestidade não consegue entrar.
15 Não se acha a verdade em parte alguma, e quem evita o mal é vítima de saque. Olhou o Senhor e indignou-se com a falta de justiça.
16 Ele viu que não houve ninguém, admirou-se porque ninguém intercedeu; então o seu braço lhe trouxe livramento e a sua justiça deu-lhe apoio.
17 Usou a justiça como couraça, pôs na cabeça o capacete da salvação; vestiu-se de vingança e envolveu-se no zelo como numa capa.
18 Conforme o que fizeram lhes retribuirá: aos seus inimigos, ira; aos seus adversários, o que merecem; às ilhas, a devida retribuição.
19 Desde o poente os homens temerão o nome do Senhor, e desde o nascente, a sua glória. Pois ele virá como uma inundação impelida pelo sopro do Senhor.
20 "O Redentor virá a Sião, aos que em Jacó arrependerem-se dos seus pecados", declara o Senhor.
21 "Quanto a mim, esta é a minha aliança com eles", diz o Senhor. "O meu Espírito que está em você e as minhas palavras que pus em sua boca não se afastarão dela, nem da boca dos seus filhos e dos descendentes deles, desde agora e para sempre", diz o Senhor.