21 Tunc accedens Petrus dixit ei: " Domine, quotiens peccabit in me frater meus, et dimittam ei? Usque septies? ".
22 Dicit illi Iesus: " Non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies.
35 Sic et Pater meus caelestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris ".
11 Quae dixit: " Nemo, Domine ". Dixit autem Iesus: " Nec ego te condemno; vade et amplius iam noli peccare ".
13 et scindite corda vestra et non vestimenta vestra,et convertimini ad Dominum Deum vestrum,quia benignus et misericors est,patiens et multae misericordiaeet placabilis super malitia ".
14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet et vobis Pater vester caelestis;
15 si autem non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet peccata vestra.
37 Et nolite iudicare et non iudicabimini; et nolite condemnare et non condemnabimini. Dimittite et dimittemini;
5 Peccatum meum cognitum tibi feciet delictum meum non abscondi.Dixi: " Confitebor adversum me iniquitatem meam Domino ".Et tu remisisti impietatem peccati mei.
19 Paenitemini igitur et convertimini, ut deleantur vestra peccata,
38 Notum igitur sit vobis, viri fratres, quia per hunc vobis remissio peccatorum annuntiatur; ab omnibus, quibus non potuistis in lege Moysi iustificari,
39 in hoc omnis, qui credit, iustificatur.
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meamet secundum puritatem manuum mearumin conspectu oculorum eius.
25 Et cum statis in oratione, dimittite, si quid habetis adversus aliquem, ut etPater vester, qui in caelis est, dimittat vobis peccata vestra ".
13 supportantes invicem et donantes vobis ipsis, si quis adversus aliquem habet querelam; sicut et Dominus donavit vobis, ita et vos;
31 In misericordiis autem tuis plurimisnon fecisti eos in consumptionemnec dereliquisti eos;quoniam Deus misericors et clemens es tu.
25 Et cum statis in oratione, dimittite, si quid habetis adversus aliquem, ut etPater vester, qui in caelis est, dimittat vobis peccata vestra ".
26 ()
14 Infirmatur quis in vobis? Advocet presbyteros ecclesiae, et orent super eum, unguentes eum oleo in nomine Domini.
15 Et oratio fidei salvabit infirmum, et allevabit eum Dominus; et si peccata operatus fuerit, dimittentur ei.
13 supportantes invicem et donantes vobis ipsis, si quis adversus aliquem habet querelam; sicut et Dominus donavit vobis, ita et vos;
18 Non quaeres ultionem nec irasceris civibus tuis. Diliges proximum tuum sicut teipsum. Ego Dominus.
13 supportantes invicem et donantes vobis ipsis, si quis adversus aliquem habet querelam; sicut et Dominus donavit vobis, ita et vos;
21 Tunc accedens Petrus dixit ei: " Domine, quotiens peccabit in me frater meus, et dimittam ei? Usque septies? ".
22 Dicit illi Iesus: " Non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies.
32 Estote autem invicem benigni, misericordes, donantes invicem, sicut et Deus in Christo donavit vobis.
7 in quo habemus redemptionem per sanguinem eius,remissionem peccatorum,secundum divitias gratiae eius,
5 Quoniam tu, Domine, suavis et mitiset multae misericordiae omnibus invocantibus te. -
5 Quoniam tu, Domine, suavis et mitiset multae misericordiae omnibus invocantibus te. -
25 Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter meet peccatorum tuorum non recordabor.
12 et dimitte nobis debita nostra,sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
15 providentes, ne quis desit gratiae Dei, ne qua radix amaritudinis sursum germinans perturbet, et per illam inquinentur multi;
34 Iesus autem dicebat: " Pater, dimitte illis, non enim sciunt quid faciunt ".Dividentes vero vestimenta eius miserunt sortes.
3 Attendite vobis!Si peccaverit frater tuus, increpa illum et, si paenitentiam egerit, dimitte illi;
4 et si septies in die peccaverit in te et septies conversus fuerit ad te dicens: "Paenitet me", dimittes illi ".
25 Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter meet peccatorum tuorum non recordabor.
9 Qui celat delictum, quaerit amicitias;qui sermone repetit, separat foederatos.
14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet et vobis Pater vester caelestis;
15 si autem non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet peccata vestra.
37 Et nolite iudicare et non iudicabimini; et nolite condemnare et non condemnabimini. Dimittite et dimittemini;
21 Tunc accedens Petrus dixit ei: " Domine, quotiens peccabit in me frater meus, et dimittam ei? Usque septies? ".
22 Dicit illi Iesus: " Non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies.
18 Quis Deus similis tui,qui aufers iniquitatemet transis peccatumreliquiarum hereditatis tuae?Non servat in aeternum furorem suum,quoniam volens misericordiam est.
32 Estote autem invicem benigni, misericordes, donantes invicem, sicut et Deus in Christo donavit vobis.
7 Derelinquat impius viam suam,et vir iniquus cogitationes suas;et revertatur ad Dominum, et miserebitur eius,et ad Deum nostrum, quoniam multus est ad ignoscendum.
12 quantum distat ortus ab occidente,longe fecit a nobis iniquitates nostras.
2 et ipse est propitiatio pro peccatis nostris, non pro nostris autem tantum sed etiam pro totius mundi.
1 Si dimiserit vir uxorem suam,et recedens ab eoduxerit virum alterum,numquid revertetur ad eam ultra?Numquid non pollutaet contaminata est terra illa?Tu autem fornicata es cum amatoribus multiset reverteris ad me?,dicit Dominus.
2 Leva oculos tuos ad colles et vide,ubi non prostrata sis.In viis sedebas exspectans eosquasi Arabs in solitudine;et polluisti terramin fornicationibus tuis et in malitia tua.
3 Quam ob rem prohibitae sunt stillae pluviarum,et serotinus imber non fuit.Frons mulieris meretricis facta est tibi;noluisti erubescere.
4 Nonne amodo vocas me: "Pater meus,dux adulescentiae meae tu es!
5 Numquid irascetur in perpetuumaut perseverabit in finem?".Ecce locuta eset fecisti mala et praevaluisti ".
6 Et dixit Dominus ad me in diebus Iosiae regis: " Numquid vidisti, quae fecerit aversatrix Israel? Abiit sibimet super omnem montem excelsum et sub omni ligno frondoso et fornicata est ibi.
7 Et dixi: "Cum fecerit haec omnia, ad me revertetur"; et non est reversa. Et vidit praevaricatrix soror eius, Iuda;
8 et vidit quia pro eo quod moechata esset aversatrix Israel, dimisissem eam et dedissem ei libellum repudii, et non timuit praevaricatrix Iuda, soror eius, sed abiit et fornicata est etiam ipsa;
9 et facilitate fornicationis suae contaminavit terram et moechata est cum lapide et ligno.
10 Sed in omnibus his non est reversa ad me praevaricatrix soror eius Iuda in toto corde suo sed in mendacio ", ait Dominus.
11 Et dixit Dominus ad me: " Iustificavit animam suam aversatrix Israel comparatione praevaricatricis Iudae.
12 Vade et clama sermones istos contra aquilonem et dices:Revertere, aversatrix Israel,ait Dominus,et non avertam faciem meam a vobis,quia pius ego sum,dicit Dominus,et non irascar in perpetuum.
13 Verumtamen scito iniquitatem tuam,quia in Dominum Deum tuum praevaricata eset dispersisti vias tuas alienissub omni ligno frondoso;et vocem meam non audistis,ait Dominus.
14 Convertimini, filii, qui aversi estis a me, dicit Dominus, quia ego Dominus vester sum; et assumam vos unum de civitate et duos de cognatione et introducam vos in Sion;
15 et dabo vobis pastores iuxta cor meum, et pascent vos scientia et doctrina.
16 Cumque multiplicati fueritis et creveritis in terra in diebus illis, ait Dominus, non dicent ultra: "Arca testamenti Domini", neque ascendet super cor, neque recordabuntur illius, nec requiretur, nec fiet ultra.
17 In tempore illo vocabunt Ierusalem Solium Domini, et congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine Domini in Ierusalem; et non ambulabunt ultra post pravitatem cordis sui pessimi.
18 In diebus illis ibit domus Iudae ad domum Israel, et venient simul de terra aquilonis ad terram, quam dedi in hereditatem patribus vestris.
19 Ego autem dixi:Quomodo ponam te in filiiset tribuam tibi terram desiderabilem,hereditatem praeclarissimam inter gentes?Et dixi: Patrem vocabitis meet post me ingredi non cessabitis.
20 Sed, quomodo contemnit mulier amatorem suum,sic contempsistis me, domus Israel ",dicit Dominus.
21 Vox in collibus audita est,ploratus et supplicatio filiorum Israel,quoniam iniquam fecerunt viam suam,obliti sunt Domini Dei sui.
22 " Convertimini, filii, qui aversi estis a me,et sanabo aversiones vestras ". Ecce nos venimus ad te;tu enim es Dominus Deus noster.
23 Vere mendaces erant colleset tumultus montium;vere in Domino Deo nostrosalus Israel.
24 Confusio comedit laborem patrum nostrorumab adulescentia nostra,greges eorum et armenta eorum,filios eorum et filias eorum.
25 Dormiemus in confusione nostra,et operiet nos ignominia nostra,quoniam Domino Deo nostro peccavimusnos et patres nostriab adulescentia nostra usque ad hanc diemet non audivimus vocem Domini Dei nostri ".
25 Et cum statis in oratione, dimittite, si quid habetis adversus aliquem, ut etPater vester, qui in caelis est, dimittat vobis peccata vestra ".
12 quia propitius ero iniquitatibus eorum et peccatorum illorum iam non memorabor ".
7 Beati misericordes, quia ipsi misericordiam consequentur.
32 Estote autem invicem benigni, misericordes, donantes invicem, sicut et Deus in Christo donavit vobis.
5 Si quis autem contristavit, non me contristavit, sed ex parte, ut non onerem, omnes vos.
6 Sufficit illi, qui eiusmodi est, obiurgatio haec, quae fit a pluribus,
7 ita ut e contra magis donetis et consolemini, ne forte abundantiore tristitia absorbeatur, qui eiusmodi est.
8 Propter quod obsecro vos, ut confirmetis in illum caritatem;
1 Misit quoque Ezechias ad omnem Israel et Iudam scri psitque et epistulas ad Ephraim et Manassen, ut venirent ad domum Domini in Ierusalem et facerent Pascha Domino, Deo Israel.
2 Inito quoque consilio regis et principum et universi coetus in Ierusalem, decreverunt, ut facerent Pascha mense secundo.
3 Non enim potuerant facere in tempore suo, quia sacerdotes, qui possent sufficere, sanctificati non fuerant, et populus necdum congregatus erat in Ierusalem.
4 Placuit ergo sermo regi et omni multitudini,
5 et decreverunt, ut mitterent nuntios in universum Israel de Bersabee usque Dan, ut venirent et facerent Pascha Domino, Deo Israel, in Ierusalem; in plurima enim multitudine non fecerant, sicut lege praescriptum est.
6 Perrexeruntque cursores cum epistulis ex regis manu et principum eius in universum Israel et Iudam, iuxta quod rex iusserat, praedicantes: " Filii Israel, revertimini ad Dominum, Deum Abraham et Isaac et Israel, ut revertatur ad reliquias, quae effugerunt manum regum Assyriorum.
7 Nolite fieri sicut patres vestri et fratres, qui recesserunt a Domino, Deo patrum suorum, et tradidit eos in interitum, ut ipsi cernitis.
8 Nolite nunc indurare cervices vestras sicut patres vestri. Tradite manus Domino et venite ad sanctuarium eius, quod sanctificavit in aeternum; servite Domino Deo vestro, ut avertatur a vobis ira furoris eius.
9 Si enim vos reversi fueritis ad Dominum, fratres vestri et filii habebunt misericordiam coram dominis suis, qui illos duxere captivos, et revertentur in terram hanc: misericors enim et clemens est Dominus Deus vester et non avertet faciem suam a vobis, si reversi fueritis ad eum ".
10 Igitur cursores pergebant de civitate in civitatem per terram Ephraim et Manasse usque Zabulon, illis irridentibus et subsannantibus eos.
11 Attamen quidam viri ex Aser et Manasse et Zabulon se humiliaverunt et venerunt Ierusalem.
12 In Iuda quoque facta est manus Domini, ut daret eis cor unum, ut facerent praeceptum regis et principum iuxta verbum Domini.
13 Congregatus est ergo in Ierusalem populus multus, ut faceret sollemnitatem Azymorum in mense secundo, ecclesia magna valde.
14 Et surgentes destruxerunt altaria, quae erant in Ierusalem, atque universa thymiamateria subvertentes proiecerunt in torrentem Cedron.
15 Et mactaverunt Pascha quarta decima die mensis secundi; sacerdotes autem atque Levitae confusi sanctificati sunt et attulerunt holocausta in domum Domini.
16 Steteruntque in ordine suo iuxta dispositionem et legem Moysi hominis Dei, sacerdotes vero suscipiebant effundendum sanguinem de manibus Levitarum,
17 eo quod multi in coetu sanctificati non essent; idcirco Levitae mactaverunt victimas Paschae omnibus, qui non erant mundi, ut sanctificarent illas Domino.
18 Valde magna enim pars populi, de Ephraim et Manasse et Issachar et Zabulon, non erant mundati; et comederunt Pascha non iuxta, quod scriptum est. Et oravit pro eis Eze chias dicens: " Dominus bonus propitietur
19 cunctis, qui direxerunt cor suum, ut requirerent Dominum, Deum patrum suorum, quamvis non secundum munditiam sanctuarii ".
20 Quem exaudivit Dominus, et placatus est populo.
21 Feceruntque filii Israel, qui inventi sunt in Ierusalem, sollemnitatem Azymorum septem diebus in laetitia magna, laudaverunt Dominum et per singulos dies Levitae et sacerdotes per organa benesonantia.
22 Et locutus est Ezechias ad cor omnium Levitarum, qui habebant intellegentiam bonam super Domino; et compleverunt sollemnitatem septem dierum immolantes victimas pacificorum et laudantes Dominum, Deum patrum suorum.
23 Placuitque universae multitudini, ut celebrarent etiam alios dies septem, quod et fecerunt cum ingenti gaudio.
24 Ezechias enim rex Iudae praebuerat multitudini mille tauros et septem milia ovium; principes vero dederant populo tauros mille et oves decem milia; sanctificata est ergo sacerdotum plurima multitudo.
25 Et hilaritate perfusa est omnis turba Iudae, tam sacerdotum et Levitarum quam universae frequentiae, quae venerat ex Israel, advenae quoque, qui venerant de terra Israel vel habitabant in Iuda.
26 Factaque est grandis laetitia in Ierusalem, qualis a diebus Salomonis filii David regis Israel in ea urbe non fuerat.
27 Surrexerunt autem sacerdotes levitici generis benedicentes populo; et exaudita est vox eorum, pervenitque oratio eorum in habitaculum sanctum eius in caelum.
30 Et tempora quidem ignorantiae despiciens Deus, nunc annuntiat hominibus, ut omnes ubique paenitentiam agant,
9 Si confiteamur peccata nostra, fidelis est et iustus, ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniustitia.
38 Petrus vero ad illos: " Paenitentiam, inquit, agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum, et accipietis donum Sancti Spiritus;
14 humiliatus autem populus meus, super quos invocatum est nomen meum, deprecatus me fuerit et exquisierit faciem meam et egerit paenitentiam a viis suis pessimis, ego exaudiam de caelo et propitius ero peccatis eorum et sanabo terram eorum.
37 Et nolite iudicare et non iudicabimini; et nolite condemnare et non condemnabimini. Dimittite et dimittemini;
13 Qui abscondit scelera sua, non prosperabit;qui autem confessus fuerit et reliquerit ea,misericordiam consequetur.
9 Si confiteamur peccata nostra, fidelis est et iustus, ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniustitia.
7 Derelinquat impius viam suam,et vir iniquus cogitationes suas;et revertatur ad Dominum, et miserebitur eius,et ad Deum nostrum, quoniam multus est ad ignoscendum.
7 in quo habemus redemptionem per sanguinem eius,remissionem peccatorum,secundum divitias gratiae eius,
5 Quoniam tu, Domine, suavis et mitiset multae misericordiae omnibus invocantibus te. -
3 Misericordia et veritas te non deserant;circumda eas gutturi tuoet describe in tabulis cordis tui,
4 et invenies gratiam et successum bonumcoram Deo et hominibus.
14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet et vobis Pater vester caelestis;
13 qui eripuit nos de potestate tenebrarumet transtulit in regnum Filii dilectionis suae,
14 in quo habemus redemptionem,remissionem peccatorum;