1 Au maître-chantre. Cantique des enfants de Coré.

2 O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'œuvre que tu as faite en leur temps, aux jours d'autrefois.

3 Par ta main tu as chassé les nations et tu as établi nos pères; tu as brisé les peuples pour leur faire place.

4 Car ce n'est pas par leur épée qu'ils ont conquis le pays, et ce n'est pas leur bras qui les a sauvés; c'est ta droite, et ton bras, et la lumière de ta face, car tu les aimais.

5 C'est toi, ô Dieu! qui es mon Roi; ordonne la délivrance de Jacob.

6 Par toi nous frapperons nos ennemis; par ton nom nous foulerons ceux qui s'élèvent contre nous.

7 Car je ne me confie pas en mon arc; ce n'est pas mon épée qui me sauvera.

8 C'est toi qui nous as sauvés de nos ennemis, et qui as rendu confus ceux qui nous haïssent.

9 C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; nous célébrerons ton nom à jamais. Sélah (pause).

10 Cependant tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, et tu ne sors plus avec nos armées.

11 Tu nous fais reculer devant l'ennemi, et ceux qui nous haïssent ont pris leur butin.

12 Tu nous livres comme des brebis qu'on mange; tu nous as dispersés parmi les nations.

13 Tu vends ton peuple pour rien, et tu les mets à vil prix.

14 Tu fais de nous l'opprobre de nos voisins, la risée et le jouet de nos alentours.

15 Tu fais de nous la fable des nations; en nous voyant, les peuples hochent la tête.

16 Mon ignominie est toujours devant moi, et la confusion couvre mon visage,

17 A la voix de celui qui insulte et qui outrage, à la vue de l'ennemi et du vindicatif.

18 Tout cela nous est arrivé; et cependant nous ne t'avons pas oublié, nous n'avons pas forfait à ton alliance.

19 Notre cœur ne s'est point retiré en arrière; nos pas ne se sont point écartés de ton sentier,

20 Quand tu nous as foulés parmi les chacals et couverts de l'ombre de la mort.

21 Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, si nous eussions étendu nos mains vers un dieu étranger,

22 Dieu n'en aurait-il pas fait enquête, lui qui connaît les secrets du cœur?

23 Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, et regardés comme des brebis destinées à la boucherie.

24 Lève-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne nous rejette pas à toujours!

25 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?

26 Car notre âme est abattue jusque dans la poussière; notre ventre est attaché à la terre.

27 Lève-toi, viens à notre aide, et rachète-nous à cause de ta bonté!

1 Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.

2 Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.

3 Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.

4 E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.

5 Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.

6 E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.

7 Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.

8 Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera.

9 Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.

10 Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.

11 Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.

12 E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.

13 E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.

14 E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.

15 Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;

16 I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.

17 Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.

18 Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;

19 I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.

20 Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;

21 E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.

22 Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.

23 E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.

24 He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?

25 Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.

26 E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.