3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;