1 19.1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. 19.2 Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.

2 19.3 Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność,

3 19.4 Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było.

4 19.5 Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.

5 19.6 A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.

6 19.7 Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego.

7 19.8 Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.

8 19.9 Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy.