1 83.1 Pieśń i psalm Asafowy. 83.2 O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 83.3 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 83.4 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 83.5 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 83.6 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 83.7 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 83.8 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 83.9 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
9 83.10 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 83.11 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 83.12 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 83.13 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 83.14 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 83.15 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 83.16 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 83.17 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 83.18 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 83.19 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.