6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało; co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
24 Tenci to dzień, który uczynił Pan; rozweselmyż się, a rozradujmy się weń.
4 Miłość jest długo cierpliwa, dobrotliwa jest; miłość nie zajrzy, miłość nie jest rozpustna, nie nadyma się;
5 Nie czyni nic nieprzystojnego, nie szuka swoich rzeczy, nie jest porywcza do gniewu, nie myśli złego;
6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;
7 Wszystko okrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko cierpi.
12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
3 Dziękuję Bogu memu, ilekroć na was wspominam,
7 Wody wielkie nie mogłyby zagasić tej miłości, ani rzeki zatopić; choćby kto wszystkę majętność domu swego dał za takową miłość, byłby pewnie wzgardzony.
4 Dziękuję Bogu mojemu zawsze za was dla łaski Bożej, która wam jest dana w Chrystusie Jezusie,
7 4.8 I sposobisz większą radość w sercu mojem, niż oni miewają, gdy się im zboża ich i wina ich obficie zrodzą.
7 Wszystkaś ty jest piękna, przyjaciółko moja! a zmazy niemasz na tobie.
10 Jam jest miłego mego, a do mnie jest rządza jego.
14 A nad to wszystko (przyobleczcie) miłość, która jest związką doskonałości.