Consolação
5 I rzekł ten, który siedział na stolicy: Oto wszystko nowe czynię. I rzekł mi: Napisz: bo te słowa są wierne i prawdziwe.
50 Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
6 Uniżajcież się tedy pod mocną ręką Bożą, aby was wywyższył czasu swego;
7 Wszystko staranie wasze wrzuciwszy na niego, gdyż on ma pieczę o was.
1 Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.
2 Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.
4 Błogosławieni, którzy się smęcą; albowiem pocieszeni będą.
22 55.23 Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.
26 Lecz pocieszyciel on, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.
27 Pokój zostawuję wam, pokój on mój daję wam; nie jako daje świat, ja wam daję; niechże się nie trwoży serce wasze, ani się lęka.
5 Gdyż jako w nas obfitują utrapienia Chrystusowe, tak przez Chrystusa obfituje i pociecha nasza.
22 I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.
8 A Pan on pójdzie przed tobą, on będzie z tobą, nie odstąpi cię, ani cię opuści; nie bójże się, ani się lękaj.
17 A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały.
16 A ja prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkał na wieki,
17 Onego Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może; bo go nie widzi, ani go zna; lecz wy go znacie, gdyż u was mieszka i w was będzie.
18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.
5 30.6 Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele.
24 22.25 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
9 9.10 I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
7 Dobry jest Pan, i posila w dzień uciśnienia, a zna tych, którzy ufają w nim;
48 Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
49 Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
50 Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
51 Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
52 Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
11 Bo Ja najlepiej wiem myśli, które myślę o was, mówi Pan: myśli o pokoju, a nie o utrapieniu, abym uczynił koniec pożądany biedom waszym.
8 56.9 Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?
1 46.1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego, na Alamot pieśń. 46.2 Bóg jest ucieczką i siłą naszą, ratunkiem we wszelkim ucisku najpewniejszym.
20 Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
21 Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
4 O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Pańską, i dowiadywał się w kościele jego.
5 Bo mię skryje w dzień zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię.