13 Pokarmy brzuchowi należą, a brzuch pokarmom; ale Bóg i brzuch i pokarmy skazi; lecz ciało nie należy wszeteczeństwu ale Panu, a Pan ciału.
3 A ktokolwiek ma tę nadzieję w nim, oczyszcza się, jako i on czysty jest.
2 51.3 Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
3 51.4 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
4 51.5 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
7 51.8 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
8 51.9 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
9 51.10 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
10 51.11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
11 51.12 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
12 51.13 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
1 Pieśń Dawidowa nauczająca. Błogosławiony człowiek, któremu odpuszczono nieprawość, a którego zakryty jest grzech.
2 Błogosławiony człowiek, któremu nie poczyta Pan nieprawości, a w którego duchu nie masz zdrady.
3 Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzień.
4 Ponieważ we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja, obróciła się wilgotność moja w suszę letnią. Sela.
5 przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.
6 Oto się tobie będzie modlił każdy święty, czasu, którego możesz być znaleziony, a choć wzbiorą powodzi wód wielkich, przecież go nie dosięgną.
3 Albowiem ta jest wola Boża, to jest poświęcenie wasze, żebyście się powściągali od wszeteczeństwa;
4 A żeby umiał każdy z was naczyniem swojem władać w świętobliwości i w uczciwości,
5 Nie w namiętności żądzy, jako i poganie, którzy nie znają Boga;