A Palavra de Deus

51 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki.

1 Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.

3 Przetoż dręczył cię, i głodem ci dokuczał; potem karmił cię manną, którejś nie znał, ani jej też znali ojcowie twoi, aby cię nauczył, iż nie samym chlebem żyje człowiek, ale tem wszystkiem, co pochodzi z ust Pańskich, żyć będzie człowiek.

35 18.36 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.

36 18.37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.

3 I rzekł Bóg: Niech będzie światłość; i stała się światłość.

18 Ale co z ust pochodzi, z serca wychodzi, a toć pokala człowieka.

19 Albowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.

89 O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.

11 W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

16 Wszystko Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości;

8 Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

1 Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

3 Już wy jesteście czystymi, dla słów, którem do was mówił.

3 Który będąc jasnością chwały i wyrażeniem istności jego, i zatrzymując wszystkie rzeczy słowem mocy swojej, oczyszczenie grzechów naszych przez samego siebie uczyniwszy, usiadł na prawicy majestatu na wysokościach,

12 Boć żywe jest słowo Boże i skuteczne, i przeraźliwsze nad wszelki miecz po obu stronach ostry, i przenikające aż do rozdzielenia i duszy, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawające myśli i zdania serdeczne.

28 Ale on rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.

22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.

22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.

23 Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;

24 Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.

20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.

21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.

130 Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.

14 A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.

31 Niebo i ziemia przeminą; ale słowa moje nie przeminą.

16 Wszystko Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości;

17 Aby człowiek Boży był doskonały, ku wszelkiej sprawie dobrej dostatecznie wyćwiczony.

22 Przetoż, gdy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż im to był powiedział; i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

4 A on odpowiadając rzekł: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć będzie, ale każdem słowem pochodzącem przez usta Boże.

4 Ale Jezus odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.

24 Wszelkiego tedy, który słucha tych słów moich i czyni je, przypodobam mężowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce;

38 Kto wierzy w mię, jako mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z żywota jego.

17 Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.

1 Jeźli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeźli jaką uciechę miłości, jeźli jaką społeczność ducha, jeźli są jakie wnętrzności i zlitowania w was,

2 Dopełnijcież wesela mojego, abyście jednoż rozumieli, jednostajną miłość mając, będąc jednomyślni i jednoż rozumiejący;

3 Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się.

4 Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co jest drugich.

5 Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie.

6 Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu,

7 Ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom;

8 I postawą znaleziony jako człowiek, sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej.

9 Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

10 Aby w imieniu Jezusowem wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebiesiech i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią.

11 A wszelki język aby wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

12 Przetoż, moi mili! jakoście zawsze posłuszni byli, nie tylko w przytomności mojej, ale teraz daleko więcej w niebytności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.

13 Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

14 Wszystko czyńcie bez szemrania i poswarków,

15 Abyście byli bez nagany i szczeremi dziatkami Bożemi, nienaganionymi w pośrodku narodu złego i przewrotnego, między którymi świecicie jako światła na świecie.

16 Zachowywując słowa żywota ku chlubie mojej w dzień Chrystusowy, żem darmo nie bieżał i darmo nie pracował.

17 Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;

18 Z tegoż tedy i wy weselcie się i spółweselcie się ze mną.

19 A mam nadzieję w Panu Jezusie, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

20 Albowiem nie mam nikogo w umyśle jemu równego, który by się uprzejmie o rzeczy wasze starać chciał;

21 Bo wszyscy swoich rzeczy szukają, a nie tych, które są Jezusa Chrystusa.

22 Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii.

23 Mam tedy nadzieję, że tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dalej dziać będzie;

24 A mam ufność w Panu, że i sam w rychle do was przyjdę.

25 Alem rozumiał rzeczą potrzebną, Epafrodyta, brata i pomocnika i spółbojownika mego, a waszego Apostoła i sługę w potrzebie mojej, posłać do was,

26 Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował.

27 Bo wprawdzie chorował mało nie na śmierć; ale się Bóg zmiłował nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie miał smutku na smutek.

28 Przetoż tem ochotniej posłałem go, abyście zasię ujrzawszy go, uweselili się, a ja abym miał mniej smutku.

29 Przyjmijcież go tedy w Panu ze wszystkiem weselem; a takich w poczciwości miejcie;

30 Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie.

18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

1 Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.

2 Albowiem w wielu upadamy wszyscy; jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało.

41 I daleko więcej ich uwierzyło dla słowa jego.

9 Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.

2 Jako dopiero narodzone niemowlątka, szczerego mleka słowa Bożego pożądajcie, abyście przez nie urośli,

9 Że jeźlibyś usty wyznał Pana Jezusa i uwierzyłbyś w sercu twojem, że go Bóg z martwych wzbudził, zbawiony będziesz.

10 Albowiem sercem wierzono bywa ku sprawiedliwości, ale się usty wyznanie dzieje ku zbawieniu.

25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

21 A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.

105 Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.

36 I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?

22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.

11 Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.

5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

31 Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;

24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słowa mego słucha i wierzy onemu, który mię posłał, ma żywot wieczny i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł z śmierci do żywota.

36 Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny;

37 Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony.

23 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Jeźli mię kto miłuje, słowo moje zachowywać będzie; i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, a mieszkanie u niego uczynimy.

30 18.31 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.

3 Oto koniom wędzidła w gęby wprawujemy, aby nam powolne były i wszystkiem ciałem ich kierujemy.

4 Oto i okręty, choć tak wielkie są i tęgiemi wiatrami pędzone bywają, wszak i najmniejszym sterem bywają kierowane, gdziekolwiek jest wola sternikowa;

5 Tak i język mały jest członek, wszakże bardzo się wynosi. Oto maluczki ogień, jako wielki las zapala!

6 I język jest ogień i świat niesprawiedliwości; takci jest postanowiony język między członkami naszemi, który szpeci wszystko ciało i zapala koło urodzenia naszego, i bywa zapalony od ognia piekielnego.

7 Albowiem wszelkie przyrodzenie i dzikich zwierząt, i ptaków, i gadzin, i morskich potworów bywa okrócone i jest okrócone od ludzi;

8 Ale języka żaden z ludzi okrócić nie może, który jest nieokrócone złe i pełne jadu śmiertelnego.

105 Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.

4 Albowiem szczere jest słowo Pańskie, i wszystkie sprawy jego wierne.

6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

16 Wszystko Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości;

17 Aby człowiek Boży był doskonały, ku wszelkiej sprawie dobrej dostatecznie wyćwiczony.

4 A on odpowiadając rzekł: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć będzie, ale każdem słowem pochodzącem przez usta Boże.

34 Rodzaju jaszczurczy! jakoż możecie mówić dobre rzeczy, będąc złymi, gdyż z obfitości serca usta mówią?

12 Boć żywe jest słowo Boże i skuteczne, i przeraźliwsze nad wszelki miecz po obu stronach ostry, i przenikające aż do rozdzielenia i duszy, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawające myśli i zdania serdeczne.

14 A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.

4 Albowiem szczere jest słowo Pańskie, i wszystkie sprawy jego wierne.

3 Wiarą rozumiemy, iż świat jest sprawiony słowem Bożem, tak iż rzeczy, które widzimy, nie stały się z rzeczy widzialnych, ale z niczego.

16 Gdy się znalazły mowy twoje, zjadłem ich, a było mi słowo twoje weselem i radością serca mego, ponieważ się nazywam od imienia twego, Panie, Boże zastępów!

17 Przyłbicę też zbawienia weźmijcie i miecz Ducha, który jest słowo Boże!

35 Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.

4 56.5 Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

8 Trawa usycha, kwiat opada; ale słowo Boga naszego trwa na wieki.

6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

6 Słowem Pańskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich.

31 Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;

32 Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.

160 Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.

12 34.13 Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?

13 34.14 Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

29 Izali słowo moje nie jest jako ogień? mówi Pan, i jako młot kruszący skałę?