1 Viisas ottaa varteen isänsä moitteet, omahyväinen ei nuhteista piittaa.
2 Hyvä sana ravitsee puhujansa, mutta pahantekijä janoaa väkivaltaa.
3 Joka hillitsee kielensä, turvaa henkensä, suupaltti kulkee turmioon.
4 Laiska toivoo mutta ei saa, ahkera syö itsensä kylläiseksi.
5 Oikeamielinen vihaa valheellisuutta, jumalaton levittää häpeän löyhkää.
6 Oikeamielinen pysyy oikealla tiellä, jumalaton syöksyy syntiin ja tuhoon.
7 Moni rikkaaksi tekeytyvä on tyhjätasku, moni köyhyyttään valittava omistaa paljon.
8 Rikkaalla on, mistä maksaa lunnaat, köyhää on turha uhkailla.
9 Oikeamielisten valo sädehtii ja loistaa, mutta jumalattomien lamppu sammuu.
10 Ylimielisyydestä koituu vain riitaa, viisas se, joka neuvoja kuulee.
11 Mikä helposti tulee, se helposti menee, vähin erin kooten omaisuus karttuu.
12 Pitkä odotus ahdistaa sydäntä, elämä elpyy, kun toive täyttyy.
13 Joka halveksii neuvoja, maksaa kalliisti, joka käskyjä kunnioittaa, se palkitaan.
14 Viisaan opetus on elämän lähde, se ohjaa ohi kuoleman loukkujen.
15 Selkeä harkinta tuo arvostusta, mutta juonittelijan tie vie tuhoon.
16 Viisas toimii kaikessa taitavasti, tyhmä panee näytteille tyhmyytensä.
17 Petollinen sanansaattaja tuo tuhon, uskollinen lähetti tuo pelastuksen.
18 Kuritonta odottaa köyhyys ja häpeä, kunnia sitä, joka nuhteita kuulee.
19 Sydän iloitsee, kun toive täyttyy, pahasta luopuminen on houkalle kauhistus.
20 Hae viisaiden seuraa, niin viisastut, pahoin käy, jos lyöttäydyt typerien joukkoon.
21 Syntistä vainoavat tuskat ja vastukset, vanhurskas saa palkakseen onnen.
22 Hyvä jättää perinnön lastenlapsilleenkin, syntisen varat talletetaan oikeamielisille.
23 Köyhä saa raivioltaan kylliksi ruokaa, mutta vääryys vie viljan toisten käsiin.
24 Joka vitsaa säästää, se vihaa lastaan, joka rakastaa, kurittaa häntä jo varhain.
25 Oikeamielinen saa syödä kyllikseen, jumalaton jää näkemään nälkää.
1 O filho sábio ouve a instrução do pai; mas o escarnecedor não escuta a repreensão.
2 Do fruto da boca o homem come o bem; mas o apetite dos prevaricadores alimenta-se da violência.
3 O que guarda a sua boca preserva a sua vida; mas o que muito abre os seus lábios traz sobre si a ruína.
4 O preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança; mas o desejo do diligente será satisfeito.
5 O justo odeia a palavra mentirosa, mas o ímpio se faz odioso e se cobre de vergonha.
6 A justiça guarda ao que é reto no seu caminho; mas a perversidade transtorna o pecador.
7 Há quem se faça rico, não tendo coisa alguma; e quem se faça pobre, tendo grande riqueza.
8 O resgate da vida do homem são as suas riquezas; mas o pobre não tem meio de se resgatar.
9 A luz dos justos alegra; porem a lâmpada dos ímpios se apagará.
10 Da soberba só provém a contenda; mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
11 A riqueza adquirida às pressas diminuíra; mas quem a ajunta pouco a pouco terá aumento.
12 A esperança adiada entristece o coração; mas o desejo cumprido é árvore devida.
13 O que despreza a palavra traz sobre si a destruição; mas o que teme o mandamento será galardoado.
14 O ensino do sábio é uma fonte devida para desviar dos laços da morte.
15 O bom senso alcança favor; mas o caminho dos prevaricadores é áspero:
16 Em tudo o homem prudente procede com conhecimento; mas o tolo espraia a sua insensatez.
17 O mensageiro perverso faz cair no mal; mas o embaixador fiel traz saúde.
18 Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção; mas o que guarda a repreensão será honrado.
19 O desejo que se cumpre deleita a alma; mas apartar-se do ma e abominação para os tolos.
20 Quem anda com os sábios será sábio; mas o companheiro dos tolos sofre aflição.
21 O mal persegue os pecadores; mas os justos são galardoados com o bem.
22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos; a riqueza do pecador, porém, é reservada para o justo.
23 Abundância de mantimento há, na lavoura do pobre; mas se perde por falta de juízo.
24 Aquele que poupa a vara aborrece a seu filho; mas quem o ama, a seu tempo o castiga.
25 O justo come e fica satisfeito; mas o apetite dos ímpios nunca se satisfaz.